بسیاری فارغان دانشگاههای کشورمان کار نمی یابند. عدهای برای تامین در آمد اندک، ترک تحصیل میکنند وبه کارهای ساده در بازار رو میآورند. اِعمال نفوذ زورمندان و پیش شرطهای قانونی کار یابی بر این مشکلها میافزایند.
به گزارش انصار به نقل از دویچه وله، براساس آمار وزارت تحصیلات عالی 250 هزار دانشجو در 31 دانشگاه دولتی و بیش از 70 موسسه تحصیلات عالی مصروف تحصیل اند.
جمشید دانشجویی که یک سال پیش از دانشگاه فارغ شده میگوید به ادارههای مختلف دولتی و غیردولتی مراجعه کرده تا کاری برایش پیدا کند. او میگوید: (من چندین بار برای پیدا کردن وظیفه به ادارات دولتی و غیردولتی مراجعه کرده ام اما حاکمیت روابط بر ضوابط باعث شده که نتوانم اشغال وظیفه کنم.)
سالانه هزاران جوان از دانشگاههای دولتی و خصوصی فارغ میشوند اما زمینه جذب آنها در نهادهای دولتی و غیردولتی محدود است.
جمشید میگوید خود شاهد بوده است که شماری از جوانان، تحصیل را ترک کرده و به کارهایی رو آورده اند که میتوانند حداقل در بازار درآمد ناچیزی داشته باشند: (امروز تعداد زیاد از فاکولتهها تعجیل میگیرند، یا فاکولته را ترک میکنند و به کسب و کار رجوع میکنند. آنها میدانند که ساحه کار علمی بسیار کم شده است.)
شرایط دردسر ساز
یکی از شرطهای استخدام در ادارههای دولتی، داشتن سه سال تجربه کاری است اما جوانانی که تازه فارغ میشوند، چنین تجربهای را ندارند.
تواب یک تن از جوانانی که برای پیدا کردن کار سرگردان شده میگوید: (یکی از مواردی که مشکل ساز است برای ورود جوانان در بازار کار سه سال تجربه کاری است. جوانی که تازه فارغ میشود از کجا سه سال تجربه کاری پیدا کنند تا شامل کار شوند؟)
این در حالی است که حکومت افغانستان همواره از کمبود کادرهای جوان شکایت کرد ه است. بیشتر کارمندان سابقه دار حکومتی با کمپیوتر و شیوههای جدید کار اداری آشنایی ندارند و این مساله سبب فساد و کندی کار در ادارهها شده است.
تواب میگوید تبعیض سنی دلیل دیگری است جوانان نمی توانند برای شان کار پیدا کنند: (جوانان امروز وقتی فارغ میشوند آراسته هستند با تکنولوژی پیشرفته، با کمپیوتر، انترنت، زبانهای خارجی و روشهای جدید اداره و مدیریت را میدانند. اما وقتی این جوانان وارد کار میشوند، کلان سنهای ما در ادارات چنان عرصه را برای شان تنگ میکنند که این جوان مجبور شود استعفا کند و خانه نشین شود.)
در همین حال کمیسیون اصلاحات اداری افغانستان میگوید پروسه استخدام رقابتی به شکل درستی پیش نمی رود. مداخله متنفذان محلی، مقامهای محلی و افراد با نفوذ دلیل اصلی این مساله خوانده شده است.
مقامها در این کمیسیون میگویند به دلیل ناامنی، هزاران پست دولتی در ولسوالیهای ناامن خالی هستند و کسی حاضر نیست برای کار در این مناطق برود.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/848