این روزها سرتاسر افغانستان، از کابل تا هرات، از سرپل تا کندهار و از کندز و بدخشان تا ننگرهار خون میبارد. تروریستان حیوان صفت چنان کشتار میکنند که روی بزرگترین جنایتکاران تاریخ را سفید کرده اند.
ملت افغانستان یکپارچه عزادار است، اما جالب است که داعیه داران حقوق بشر غربی، سکوت خفتبار پیشه کرده اند. در حالی که اگر یک مثلا انگلیسی یا امریکایی و یا دیگر اروپایی و مسیحی در گوشهای از دنیا کشته میشد، زمین را به آسمان میکوبیدند، جلسات ویژه تشکیل و هواپیماها و کشتیهای جنگی اقدام به گلوله باران هر متهم و یا مجرمی مینمود! سازمانهای بین المللی بیانیه صادر میکرد و تحریمها و لیستهای سیاه باز میشد!؛ اما صدها مرد و زن و کودک افغان طی روزهای اخیر به طور فجیعی شهید شدند، مثله شدند؛ طفل را بیرحمانه در آغوش پدر شهید کردند، پدر را در پیش چشمان کودکش تیرباران کردند،... اما کجایند منادیان حقوق بشر؟!
اینجاست که درمیابیم سازمان ملل، سازمانهای حقوق بشری، ناتوی که 16 سال میشود به افغانستان لشکرکشی کرده است، همه و همه بازیچهای است در دستان قدرتها، جهت تأمین منافع آنها. در همان دورانهای نخستین بود که در ادبیات فارسی راجع به این سازمان و حقوق بشرش، طنزها و نقدهایی گفته شد و یکی از این شعرا در این باره گفت:
دوش ایوان عدالت گشت تشکیل از وحوش
از جفای گربه پیش سگ تظلم کرد موش!
گفت بستان داد ما زین گربهی حق ناشناس
ای به عدل و دادخواهی شهره در پیش وحوش
سازمان ملل و متولیان آن قدرتهای سلطه گر استعماری اند و جز فریبی برای ملتها و توجیهی جهت مشروعیت دادن به اهداف پیدا و پنهان قدرتهای غربی نیست.
حقیقت این است که سازمان ملل و اعلامیه حقوق بشر حتی در یک مورد نشان نداد که از حقوق بشر دفاع میکند چرا که غربیها که طلایه دار این سازمان اند نه بشر میشناسند و نه حقوق بشر برای آنان مفهومی دارد. همین سازمان بود که رژیم اشغالگر قدس را در نخستین روزهای انعقاد نطفه حرامش به رسمیت شناخت و خلص کلام آن که حقوق بشر غربی همواره تکیه گاهی بوده برای جنایتکاران و توجیهی قانونی برای دخالت ابرقدرتها و جوسازیهای تبلیغی و خبری و رجاله بازی و تحریمهای اقتصادی و تسلیحاتی علیه ملتهایی که نمی خواستند به ژاندارمی دول بزرگ گردن نهند.
در حقوق بشر غربی، آدم کشی بهتر بگوئیم مسلمان کُشی، حمله به هواپیمای مسافربری، بازی با ارزشهای انسانی و ملی و دینی ملتها که یک نمونه اش پیاده کردن فرهنگ شهوت و بیعفتی و بیحجابی در افغانستان است(وزیر فرهنگ وقت چنین اعترافی کرده بود) که به پشتوانه نیروهای خارجی در افغانستان 16 سال است در حال انجام است، و... اینها چون در راستای اهداف جهانی و منافع نامشروع غربیها است، کاملاً بشری و انسانی است!؛ اما کشتار وحشیانه صدها زن و کودک و جوان ریش سفید توسط تروریستان در افغانستان، نیاز به پیگیری سازمان ملل و سازمانهای حقوق بشری ندارد؟! بلی تراژدی حقوق بشر با سکوت دیگر چهرهی زشت خود را نمایاند.
در حالی که در کابل سپس هرات و اکنون ولایت سرپل، سهمگین ترین و فجیع ترین جنایات در جریان است. مدعیان حقوق بشر با کمال بیشرمی چشم خود را بسته و از کنار این تراژدی دل خراش انسانی بیتفاوت میگذرند. و هرگز تصور نشود که این جنایاتی که بر مردم هرات و سرپل و کابل و... به جرم ناکرده میگذرد، از دید سازمان ملل پوشیده است. آنها بهتر از هرکس خبر این جنایات را دریافت میکنند. اما بعضا تنها با ابراز نگرانی از این جنایت عبور میکنند.
حرف ما این است که چرا کمیته حقوق بشر سازمان ملل، نمایندگانش را به کابل، سرپل، هرات و کندز و... نمی فرستد تا گزارش تهیه کنند که چگونه تروریستهای وحشی، حالا تحت هر عنوانی طالبان یا داعش، صدها کودک و زن و پیرو جوان را به طور فجیع به قتل میرسانند؟
چرا سربازان ناتو و عساکر امریکایی که با شعار نابودی تروریستان در افغانستان و نجات مردم این کشور لشکرکشی کردند، اما پس از 16 سال نه تنها تروریستان از بین نرفت، بلکه گسترش نیز یافته است!، در این مورد هیچ کاری انجام نمی دهند؟؟
چرا طی 16 سال حضور نظامی 46 کشور دنیا نخواستند، برای افغانستان نیروهای استخباراتی و نظامی قوی تربیه نمایند؟!
و چرا و چرا؟
در منطق غربی، تروریستها، رشدیها، یا گروگان غربی یا سرباز اسراییلی از نظر غرب و اروپا حق انسانی دارد اما مردم مظلوم افغانستان که تحت شدیدترین ناامنیها قتل عام میشوند حق انسانی ندارند! اگر یک امریکایی یا انگلیسی و اروپایی در گوشهای از دنیا به گروگان گرفته شود حق انسانی دارد! اما اسیران ملکی و مظلوم مسلمان افغان و یا سربازان اسیر افغان در چنگال تروریستان طالب یا داعش حق انسانی ندارند!
این است مفهوم حقوق بشر غربی که امریکا امروز یکه تاز آن شده و رؤیای حاکمیت جهان و قیمومیت بشر را در نظم نوین، در سر میپروراند!!!
تناقضات از این قبیل بسیار است و رسوائی غرب و حقوق بشری غربی نیاز به بیان ندارد چرا که مردم و ملل آزاده جهان، طبل میان تهی حقوق بشر غربی را به خوبی شناخته اند و ساده گی است که کسی به حقوق بشر غربی باور داشته باشد.
به قول شاعر فارسی زبان ( حمید سبزواری ) که میسراید:
این سخن از روی آگهی است برادر
طبل حقوق بشر تهی است برادر
غرب و بشر دوستی؟ زگرگ شبانی!
باور این قصه ابلهی است برادر
انتهای مطلب
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/7934
تگ ها: