برخی از این خانوادهها طوماری را به دفتر نمایندهگی سازمان ملل متحد در کابل (یوناما) فرستاده اند و از سازمان ملل خواسته اند تا جرمهای جنگی حزب اسلامی در دادگاه جهانی جنایتهای جنگی بررسی شوند.
در همین حال، حزب اسلامی میگوید که این طومار از سوی کسانی آماده شده است که دشمن صلح استند.
روند سبز که این طومار را آماده کرده است میگوید که یوناما گفته است این طومار در حال بررسی است.
به نقل از طلوع نیوز، افغان گل زن چهل و هشت ساله یی است که در یکی از مکتبهای شهر کابل کار میکند. در درازای زنده گانی خودش فراز و نشیبهای بسیاری را دیده است. اما میگوید که کشته شدن پسر دوازده ساله اش در جنگهای تنظیمی در کابل، بیش از همه او را داغ دار ساخته است.
افغان گل، باشنده کابل گفته است:"ما در حویلی یک خانواده هندو بودیم. سه راکت آمد؛ پسرم همراه با چندین تن از همسایه گان ما کشته شدند."
افغان گل میگوید که خون پسرش را بر هیچ کسی نمی بخشاید.
وی بیان داشت:"جای بخشش نیست. یک من نبودم که قربانی دادم. هزاران مردم را کشتند."
افغان گل از کسانی است که پای طوماری امضاء کرده است که در آن از سازمان ملل خواسته شده است تا جرمهای جنگی حزب اسلامی در دادگاه جهانی جنایتهای جنگی بررسی شود.
این طومار از سوی روند سبز که امر الله صالح رهبر آن است آماده شده است.
تیمورشاه بشار، عضو بلندپایه روند سبز گفته است:"با تأسف در معاهده عفو حکمتیار که از سوی حکومت صورت گرفته عدالت قربانی شده است."
ماه اگست سال هزار و نه صد و نود و دوی میلادی، خونین ترین دوره جنگهای تنظیمی به شمار میرود. چنان که در گزارش سازمان ملل درباره اوضاع حقوق بشر در افغانستان نیز از این ماه یاد شده است. در این گزارش که به ماه نوامبر همان سال بر میگردد آمده است که به روز دهم اگست سال هزار و نه صد و نود و دوی میلادی، هزار تا دو هزار موشک بر کابل پرتاب شدند. بر بنیاد این گزارش این موشکها، جان یک هزار و هشت صد تن را گرفتند و هزاران تن دیگر را زخمی ساختند.
از این رویداد در یکی از گزارشهای دیده بان حقوق بشر نیز یاد شده است و در آن گفته شده است که این موشکها از سوی حزب اسلامی پرتاب شده بودند.
حزب اسلامی این گزارشها را رد میکند، اما برای هر گونه حساب دهی آماده گی نشان میدهد.
نادر افغان، سخنگوی حزب اسلامی گفته است:"اگر نهادی جهانی، آزاد، بیطرف که برای همه قابل قبول باشد، جور شود و این مسائل در آن بررسی شود، حزب اسلامی پیش از همه آماده است تا برای ملت خود حساب بدهد."
جالب است که برخی از گورستانهای کابل، هنوز هم به جنگهای آن سالها گواهی میدهند؛ چنان که در سنگ نبشتههای برخی از گورها، علت مرگ اصابت موشک گفته شده است.
براساس آمارها، در جنگهای داخلی افغانستان صدها هزار تن کشته شدند. روشن است که مسوولیت همهی این جان باخته گان به یک گروه ویا یک شخص بر نمی گردد. اما این هم واضح است که تاکنون به جرمهای جنگی جنگهای میان حزبی هیچ پرداخته نشده است.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/6820
تگ ها: