در روز چهارم شعبان سال 26 هجرى چشمه‌ی جوشان ادب و فروتنی و کمال و شجاعت در مدینه چشم به جهان گشود.
حضرت ابوالفضل العباس نخستین فرزند از ازدواج حضرت امیر المؤمنین على(علیه السلام) و ام البنین بود.
ماجراى ازدواج على(علیه السلام) با ام البنین
قضیه ازدواج مادر مكرمه اش ام البنین با حضرت على(علیه السلام) بدین گونه بود كه پس از شهادت حضرت زهرا(علیها السلام) على(علیه السلام) برادرش عقیل كه در علم نسب شناسى آگاهى كامل داشت و قبایل و خصلت‌هاى اخلاقى و روحى آنها آشنا بود را به حضور طلبید و از وى خواست كه براى آن حضرت همسرى شایسته و از قبیله اى كه اجدادش از شجاعان و دلیر مردان باشند پیدا كند تا ثمره ازدواجشان فرزندانى شجاع و رشید باشند پس از مدتى عقیل زنى از طایفه بنى كلاب را به حضرت معرفى كرد كه داراى آن ویژگى‌ها بود نامش فاطمه دختر حزام بن خالد بود و نیاكانش همه از دلیرمردان بودند. حضرت با وى ازدواج نمود و او نیز وظیفه مادرى و سر پرستى براى فرزندان حضرت زهرا(علیها السلام) را به عهده گرفت و آنان را چون فرزندان خود بلكه بیشتر از فرزندانش دوست مى داشت گویند وقتى وى را فاطمه صدا مى زدند وى گفت مرا فاطمه صدا نكنید زیرا فرزندان با شنیدن نام فاطمه به یاد غم‌هاى مادرشان مى افتند و ناراحت مى شوند بلكه مرا خادم خود بنامید. و حضرت على(علیه السلام) ولى را ام البنین یعنى مادر پسران نامید و به این نام شهرت یافت.
تولد حضرت عباس(علیه السلام )
حضرت ابوالفضل علیه السلام نخستین فرزند از چنین بانوى با معرفت و حق شناسى بود تولد وى، خانه على(علیه السلام) و دل مولا را غرق نور و سرور ساخت وقتى كه به دنیا آمد حضرت على(علیه السلام) در گوش او اذان و اقامه گفت نام خدا و رسول خدا را بر گوش وى خواند و نام او را عباس قرار داد.
با آن كه این نوزاد بسیار خوش منظر و زیبا بود به طورى كه وى را قمر بنى‌هاشم نامیده اند و به ماه شب چهارده تشبیه نموده اند و حضرت وى را به نام عباس نام نهاد و آن به این علت بود كه عباس هم به معناى شیر شرزه و خشمگین است و هم به معناى عبوس و چهره گرفته زیرا كه ایشان نسبت به ظالمان چهره اى خشمگین داشتند.
در روز هفتم تولدش گوسفندى را به عنوان عقیقه ذبح كردند و گوشت آن را به فقرا صدقه دادند.
با آن كه هنگام تولد پدر خوشحالى مى كند، حضرت گاهى قنداقه عباس خردسال را در آغوش مى گرفت و آستین دست‌هاى كوچك او را بالا مى زد و بر بازوان او بوسه مى زد و اشك مى ریخت حضرت در پاسخ ام البنین نسبت به این كار فرمود این دست‌ها براى كمك و یارى به برادرش حسین قطع خواهد شد.
حضرت عباس علیه السلام در خانه على(علیه السلام) و در دامان مادر با ایمان وفادارش و در كنار امام حسین علیه السلام رشد كرد و درس‌هاى بزرگ انسانیت صداقت و اخلاق را فرا گرفت تربیت خاص امام على(علیه السلام) بى شك در شكل دادن به شخصیت فكرى و روحى این نوجوان سهم عمده اى داشت.
ادب و فروتنی حضرت عباس علیه السلام
یكى از فضایل والاى انسانى و اسلامى، رعایت ادب است. ادب در برابر بزرگان و مقدسات و در همه موارد زندگى، زینت اخلاق بوده و از عوامل و اركان مهم شخصیت معنوى انسان است. امیرمومنان على علیه‌السلام ضمن سفارش به فرزندش امام حسن علیه‌السلام در فراگیرى ادب، فرمود: یا بنى! الادب لقاح العقل، و ذكا القلب و عنوان الفضل
پسرم ادب، مایه بارور شدن عقل و بیدارى قلب و سرلوحه فضل و بزرگوارى است. نیز فرمود: من اخر عدم ادبه، لم یقدمه كثافه حسبه كسى كه بى ادبى، او را عقب انداخت، عظمت و كثرت فامیل، او را به جلو نخواهد انداخت. همچنین آن حضرت فرمودند: لا میراث كالادب، هیچ ارثى ارزشمندتر از ادب نیست.بر همین اساس حضرت على علیه‌السلام فرزندانش را بخوبى تربیت كرد، و آنها از باادبترین افراد جامعه خود بودند. حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام از همین مكتب درخشان، درس ادب آموخته بود، كه از ویژگی‌هاى زندگى سراسر درخشان وى ادب او در همه دوران‌هاى زندگیش از كودكى تا آخر عمر بود.
روایت شده: حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام بدون اجازه در كنار امام حسین علیه‌السلام نمى نشست، و اگر پس از اجازه مى نشست، مانند عبد خاضع دو زانو در برابر مولایش مى نشست.( معالى السبطین: ج 1، ص 443)
فضائل حضرت عباس علیه اسلام
حضرت امام سجاد علیه السلام درباره حضرت عباس علیه السلام مى فرماید: خداوند عمویم عباس را رحمت كند كه در راه برادرش ایثار و فداكارى كرد و از جان خود گذشت چنان فداكارى كرد كه دو دستش قلم شد خداوند نیز به او همانند جعفر بن ابى طالب در مقابل آن دو دست قطع شده دو بال عطا كرد كه با آنها در بهشت با فرشتگان پرداز مى كند عباس نزد خداوند مقام و منزلتى بسیار بزرگ دارد كه همه شهیدان در قیامت به او غبطه مى خورد.
چنانچه شاعر نیز در این باب مى گوید:
چون اقتدا به جعفر طیار كرده ایم برد از ماست با پرِ جان در فضاى دوست
در پیروى زخط علمدار كربلاست دوستى كه داده ایم به راه رضاى درست
امام صادق علیه اسلام نیز در ستایش از حضرت عباس علیه السلام مى فرماید:
عموى ما عباس داراى بصیرة نافذ و ایمانى استوار بود همراه امام حسین جهاد كرد و آزمایش خوبى داد و به شهادت رسید.
منابع:
سالروز ولادت حضرت ابوالفضل(علیه السلام) / آیت الله لنکرانی
ادب حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام در دوران كودكی / پرسمان اهل بیت
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/6407
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
