بوسه بر پیراهن بارسا در برنابئو ؛ بدترین چیزی که ممکن است برای یک رئالی اتفاق بیفتد، به خصوص دو آتشههای ردیفهای نزدیک به چمن که خیلیهاشان در اینسرتهای تلویزیونی، از فحش و بددهانی مضایقه نمی کنند.
اما مسابقه با یک تصویر عجیب به پایان رسید. مسیری که انگار به دست یک فیلمنامه نویس بزرگ ریل گذاری شده بود تا رکورد و پیروزی و افتخار و تعلیق و تحقیر، در لحظه به خصوص قبل از سوت پایان رقم بخورد. وقتی مسی با بغل پای بینقص ناواس را مغلوب کرد و در گوشه ورزشگاه پیراهن از تن کند؛یک نقش آفرینی عجیب و کامل برای جشن گرفتن برتری، نمایش پیراهن بارسا ، افتخار گل شماره 500، تحقیر رئالیهای برنابئو و البته شاید تکان دادن پرچم کاتالونیا به سبک ماتادورها به سوی جمعیتی که نیرویشان برای حمله و از بین بردن مسی کافی بود اما ماتادور بازیرکی و ظرافت نیزه را به پشت آنها زده و جنگ را برده بود.
برای مسی این اتفاق میتوانست در پایان نیمه اول رقم بخورد اما او کرنر کروس را از مقابل دروزاه خالی رئال به اوت زد، پس همه چیز ماند تا گل دقیقه نود، زمانی که رئال با گل خامس به بازی برگشته بود و فکر میکرد ده نفره هم از پس بارسا بر میآید. تیم پرستاره زیدان، بازی را بهتر آغاز کرده و امیدواری بیشتری برای برد داشت اما آنها به اندازه کافی خوب نبودند ؛ اگرچه پرستارهتر از بارسا با نیمکت نشینی مهرههایی مثل ایسکو و موراتا. این جنگ خیلی زود با ضربه آرنج مارسلو به مسی آغاز شد و ستاره بارسا که قبل از این خطا درخششی از خود نداشت با صورت خونین و دستمالی بر دهان بازی را آغاز کرد.
بعد از گل اول بازی توسط کاسمیرو، مسی با یک کنترل و دریبل عالی و یک ضربه (همان همیشگی) بازی را مساوی کرد و در نیمه دوم، ال کلاسیکوی نه چندان جذاب، با تنشها و فرصتهای بیشتر، رنگ متفاوتی گرفت. وقتی راموس با تکل بیملاحظه روی مسی بازهم از بازی اخراج شد، وقتی راکیتیچ با سرتوپ عالی کروس را از بازی محو کرد و با یک بیرون پای استثنای دروازه ناواس را باز کرد، وقتی خامس سانتر عالی مارسلو را با اضافه شدن ناگهانی به شش قدم به گل تبدیل کرد و در نهایت وقتی درخشش ناواس، با ضربه نهایی مسی بیثمر ماند.
مسی با ریش انبوه که نشانهای از بزرگتری و البته تعلقات جوانانه است، در برنابئو کاری را انجام داد که پیش از این نیز انجام داده بود ؛ شاخص ترین اش دو گل تماشایی به کاسیاس در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا، زمانی که با حضور مورینیو روی نیمکت رئال جنگ در اوج بود.البته هرگز درامی مثل دیشب شکل نگرفته بود. جایی که اراده و عشق علیه یک سرنوشت قطعی به قیام برمی خاست و حماسهای تک نفره شکل میگرفت.
این که بازیکنی بتواند در عمر حرفهای 500 گل برای یک تیم به ثمر برساند چیز عجیبی است. فکر کنید چگونه یک مهاجم، بیوقفه و بیخستگی 500 بار توپ را از خط دروازه همه کسانی که بیشک بزرگترین هدف شان توقف او بوده گذرانده باشد. این عدد، بشارتی بر اتمام یک اختلاف قدیمی است، این که بین مارادونا و مسی، کدام یک برترند. این که بالاخره مسی یا رونالدو ؟
اگرچه دنیای فوتبال پر از ستارگان استثنایی، بزرگ و بیجانشین است اما مسی جایی بالاتر از همه آنها دارد. حتی اگر همین هفته پیش، مقابل یوونتوس و دفاع آهنین اش عاجز از گلزنی از دور رقابتهای لیگ قهرمانان حذف شده باشد.
ال کلاسیکوی آخر، بیت آخر شعربلندی بود که مسی سراینده آن است.وقتی پیراهن را در دست گرفت و بعد دست راست را به سمت سر برد تا مفاهیمی را به هواداران رئال انتقال بدهد. عکاسی که بهترین تصویر این لحظه را ثبت کرده، پیراهن معلق مسی در آسمان و حرکت دست مسی به سمت سر را ثبت کرده است. انگار دستی نامرئی لباس بارسا را روی هوا نگه داشته تا مسی حرفش را کامل بزند. برای این لحظه صدم ثانیهای تویئت کرده اند: دست خدا، نسخه مسی.
پژمان راهبر
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/6265