به گزارش خبرگزاری انصار به نقل از خبرگزاری فارس، تمام رزمندگان تیپ 300 نفره ابوذر در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که تیپی مستقل بوده و زیر نظر قرارگاه رمضان فعالیت داشت را مهاجرین افغانستانی تشکیل می‌داد و تنها فرمانده این تیپ ایرانی بود.

موقیعت تیپ ابوذر در منطقه به نام (لولان) و (ناوچه) در 40 کیلومتری خاک عراق بود که منطقه‌ای کاملاً کوهستانی و صعب‌العبور بوده و تنها با جنگ‌های چریکی می‌شد در این منطقه مبارزه کرد.

رزمندگان افغانستانی تیپ ابوذر که به این منطقه اعزام شده بودند با جنگ‌های چریکی و کوهستانی آشنایی کاملی داشتند.

(امان الله امینی) یکی از اعضای این تیپ که 25 سال پیش در همین منطقه قطع نخاع شده در این باره گفت: ما و بچه‌های افغانستان که همگی عضو تیپ ابوذر بودیم، با جنگ‌های چریکی در افغانستان کاملا آشنایی داشتیم و به همین دلیل این منطقه را تحویل تیپ ما دادند.

وی افزود: بچه‌های ما با 300 نفر از این منطقه محافظت می‌کردند در حالی که منطقه مساحت بسیار وسیعی داشت و باید بیش از 3 هزار نفر از آن محافظت می‌کرد.

وظیفه اصلی تیپ ابوذر محافظت از قرارگاه مهمی بود که در این منطقه کوهستانی قرار داشت و موقعیت آن به گونه‌ای بود که امکان شناسایی نداشت و اعضای این تیپ به فعالیت قرارگاهی مشغول بودند و به کمین دشمن می‌رفتند و دوباره به قرارگاه خود بر می‌گشتند.

رزمندگان افغانستانی در تیپ ابوذر 25 شهید، 3 اسیر و تعداد زیادی مجروح و جانباز در طول دفاع مقدس تقدیم کردند.

/انتهای پیام/