منبع: فارینپالسی
ترجمه از:مریم جعفری
پاکستان دو متحد قدرتمند دارد. یکی از آنان چین است؛ متحد قدیمی که تجهیزات نظامی اسلامآباد را تامین میکند و برای آنان نیروگاه هستهای میسازد و دیگری عربستان سعودی است که در نیم قرن گذشته بیشترین کمک خارجی را به اسلامآباد داشته است.
ایالات متحده امریکا در مسیر گفتوگوهای صلح با طالبان برای پایان دادن به جنگ در افغانستان بسیار مصمم است. "بروس ریدل" که ریاست بخش بررسیهای استراتژیک افغانستان در دولت "باراک اوباما" رئیسجمهوری امریکا را برعهده دارد، معتقد است که مذاکرات صلح راهی طولانی، اما بهترین گزینه ممکن است و دلیلی برای عدم تلاش در این زمینه وجود ندارد.
رییس بخش بررسیهای استراتژیک افغانستان در دولت "باراک اوباما" در مصاحبهای با فارن پالیسی در بارۀ مذاکرات صلح در افغانستان گفت:
"معتقدم که این گفتوگوها بسیار طولانی خواهند بود اما دلایل زیادی وجود دارد که امریکا در این مسیر دلسرد نشود. نخست آنکه تاکنون مشخص نشده که آیا رهبران و یارانشان واقعا به دنبال چه چیزهای هستند و شاید همین مسئله بین ائتلاف ناتو از یک طرف و دولت حامد کرزی از طرف دیگر شکاف ایجاد کرده است. چیزی که طالبان تاکنون گفته آن است که آماده مذاکره با امریكا و ناتو هستند اما آنان هنوز مشروعیت دولت کرزی را نپذیرفتهاند و این دولت را دست نشانده غرب میدانند. حقیقت امر این است که ما همچنان توسط سازمانهای تروریستی مانند القاعده و گروههای شبهالقاعده در نزدیکی دروازههای پاکستان تهدید میشویم."
بروس ریدل افزود: "آنچه ما اکنون به آن احتیاج داریم، آشتی سیاسی در افغانستان است و مشخص نیست که طالبان خواهان این موضوع است یا خیر. تاکنون تنها مشخص شده که گفتوگوها با طالبان ناآرامیها و بیثباتی را برای دولت کرزی و ائتلاف شمال گروههای سیاسی که از این دولت حمایت میکنند، را به دنبال داشته است. پس بر این باورم که نماینده ما در افغانستان چالشهای بیشماری را در مقابل خود میبیند."
این مقام امریکایی در مورد نظر رئیسجمهوری امریکا درباره ادامه جنگ در افغانستان اظهار داشت: "اوباما بنا به دلایلی غیرقابل درکی در اینباره دو دل است. او معتقد است -البته من هم با او موافقم- که ایالات متحده منافع "واقعی"، اما "محدود"ی در افغانستان دارد. بنابراین هر زمانی که منافع واقعی وجود داشته باشد، اقدامات جدی نیز صورت میگیرد. این جنگ جهانی دوم نیست و زمان نازیهای آلمانی به سر رسیده است. آنچه اوباما و کاخسفید را در دوراهی قرار میدهد، آن است که نمیتوان برای افغانها به دلیل شرایط محدود گامهای بلندی را برداشت."
در مورد اینکه صلح با طالبان چه مدت طول خواهد کشید، بروس ریدل گفت:
"من فکر میکنم این گفتوگوها حتی اگر در بهترین شرایط به پیش رود، به ماهها یا سالها زمان احتیاج دارد تا به نتیجه قطعی برسد. همانطور که گفتم طالبان به دنبال جنگ با ماست و هیچ برنامه جامع و یا مصلحتگرایی در این گروه تندرو وجود ندارد و از طرفی دیگر نباید عامل پاکستان را فراموش کرد. هنوز مشخص نیست که اسلامآباد خواهان توافق صلح است یا خیر، اما شواهد نشان میدهد که پاکستان، طالبان را برای ادامه مبارزه با ناتو تشویق میکند و این اصل دردناک ماجراست.
بروس ریدلدر مورد حضضور رئیس جمهور کرزی در مذاکرهبا طالبان چنین اظهار داشت:
"اگر کرزی وجود نداشته باشد، هر توافقی بیمعناست. او رئیسجمهور افغانستان است و میتواند هر توافقی با طالبان را وتو کند. پس از خروج امریکا، این کرزی است که باید با طالبان مدارا کند و توافق بین او و این گروه اهمیت بسزایی دارد. ما میخواهیم که کرزی هر توافقی را بپذیرد اما او نیز با هر توافقی که در آن مشارکت نداشته باشد و منافعش را نادیده بگیرد، مخالف است. در هر صورت طالبان میخواهد او را از میز مذاکره دور کند."
وی در پایان افزود: "اکنون دلایل زیادی وجود دارد که بگویم که طالبان برای مذاکره جدی نیست و با توجه به روابط اسلامآباد و واشنگتن کاملا مشخص است که پاکستان نیز برای آشتی ملی ارزشی قائل نیست.
اما در هر صورت دلیلی برای توقف مذاکرات وجود ندارد. ما باید به تلاشهایمان ادامه دهیم چرا که اگر قرار است روزی فرایند صلح و پیمانهای سیاسی در افغانستان شکست بخورد، بهتر از آن است که این اشتباه از جانب طالبان باشد نه ایالات متحده."
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/395