این روزها ناباورانه، هجرت خورشید را به تماشا نشسته ایم و اشکریزان، انشقاق مهر را نظاره میکنیم. یتیمان تاریخ، با آرزوی نوازشهای دست علی، نام زیبای مولارا زمزمه میکنند. چاه تنهایی علی هم تنها شد؛ نخلهای عاطفه، غریبانه میگریند. هلال رمضان به سرخی گرایید و (قدر)، قدر و منزلت یافت. تمامت ملکوت بر مولای ایمانیان و ملجأ اهل نیاز، آغوش گشود. (عم یتسائلون عن النبا العظیم). چرا امروز خورشید آسمان به عزلت مایل است و کوه کوه، گدازههای اشک میافشاند؟ چرا دریا خموش است و موجی از میانه آن به سوی کرانهها نمی خیزد؟ چرا پروانهها شروه یتیمی را غریبانه زمزمه میکنند؟ چرا مهتاب این چنین بیتاب است و شب، اسیر سکوتی سنگین؟ عطر شب بوهای غم در کوچههای کوفه پیچیده و التهاب از دیدگان خیس و گونههای زرد یتیمان پیداست. تمامی عرصههای فضیلت از فضایل، عاری شد. (اقتربت الساعه و انشق القمر) قیامت نزدیک شد و ماه شکافت. فریاد محراب برآمد و ارکان هدایت فرو ریخت. سیمای فجر و سپیدی سجاده به سرخی گرایید و خون از چشمه چشم شقایق تراوید. دردا فرق کسی را شکافتند که نماز و روزه و عبادت و قدر و نیایش و قیام و جهاد از او آوازه یافت و ماه صیام، اعتبار.
یا وصی رسول خدا! آتش کینه کفتارهای کافر کوفه، خانه ات سوخت و دست شقاوت، شقایق دشت تنهایی ات پژمرد و ساقه نیلوفر بوستان زندگی ات شکست. سالها سکوت و صبوری ات به مؤمنین درس استقامت آموخت و مظلومیت عظیم تو تا روز حشر و نشور، دلها قرین غم نمود.
یا علی بن ابی طالب، یا امیرالمؤمنین، انت الامام و انا المأموم! راز دل بگشا که قلب غریب ما بسان چاه تنهایی تو تنها شد.
اما ما، به خودمان نگاه كنیم. چقدر با نهجالبلاغه آشنا هستیم، با قرآن چطور، به آنچه میدانیم چقدر عمل میكنیم؟ خیلی شبها تا نزدیك صبح در مراسم جشن عروسی و... به سر میبریم، ساعتها با علاقه بیننده برنامههای ورزشی و سایر سریالهای تلویزیون هستیم، نماز صبح قضا میشود، چه اهمیتی دارد... كمی به خود آییم، آن زمان که علی علیه السلام در دل با چاه گفت و این زمان حكومت فرزندش كه غایب است و ما قفل بر محبس او میزنیم ولی شعار هم میدهیم! دعا هم میكنیم ولی در عمل و اعمال خود...! خدا نكند بعد از ظهور به سویش برویم چرا كه در آن وقت بسیاری از مسیحیان و یهودیان هم میروند و برای من مسلمان خجالتآور است و این مظلومیت علی و اولاد او علیهم السلام است و از اینها مظلومتر نداریم. و قرآن در سوره عنكبوت آیه 64میفرماید: "و زندگی این دنیا جز سرگرمی و بازیچه نیست و حیات حقیقی، همانا سرای آخرت است اگر میدانستند."
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/388