اقدام برخی از افراد و چهرهها در خارج از افغانستان به ویژه در اروپا برای اعلام جنگ علیه حکومت طالبان نه تنها با منافع و مصالح عمومی شیعیان ساکن افغانستان سازگار نیست و ناقض اصول اعتقادی و باورهای مکتبی آنان میباشد؛ بلکه این اقدام ممکن است با حمایت و هدایت برخی جریانها، سازمانهای اطلاعاتی و حتی دولتها به منظور ملتهب کردن وضعیت داخلی افغانستان، مشروعیت بخشیدن به فشارهای مضاعف طالبان بر شیعیان در آستانه ماه محرم و هدایت مشکلات جاری میان آنان و رژیم حاکم به سمت برخوردهای خشونتبار تحریک و ترویج شود.
به گزارش انصار، شماری از فعالان اهل تشیع افغانستان که در اروپا زندگی میکنند، در نشستی در شهر فرانکفورت آلمان تاکید کردند که جامعه شیعه علیه حکومت طالبان باید مقاومت قاطع و در صورت ضرورت در برابر ظلم آنها مبارزه مسلحانه کنند.
این چهرهها که تعدادشان به بیش از ۵۰ تن میرسد در نشستی به دعوت زکریا مشکور کابلی؛ روحانی و فعال سیاسی و با همکاری مراکز اسلامی شیعی در شهر فرانکفورت آلمان برگزار شد، شرکت کردند.
آنها در بیانیهای نوشتند که طالبان نه تنها حقوق شیعیان را نادیده میگیرند؛ بلکه سیاستهای آنهها امنیت و حیات شیعیان را نیز تهدید میکند.
بیانیه افزوده که جامعه شیعه باید بهطور سازمانیافته و در صورت لزوم به صورت مسلحانه در برابر ظلم و ستم حکومت طالبان ایستادگی کند.
شماری از شیعیان افغانستان از کشورهای آسترالیا، سویدن، ترکیه و ایران نیز به صورت آنلاین در این نشست اشتراک کرده بودند.
بیانیه تاکید کرده که تنها راه حفظ حقوق و امنیت شیعیان، مقاومت و مبارزه مستمر با حکومت طالبان است.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت، شیعیان عملاً در مسیر حذف از سازوکار سیاسی، محرومیت از حقوق اقتصادی و اجتماعی و محدودیت در زمینه آزادیهای مدنی و فرهنگی قرار گرفتهاند.
نخبگان شیعه هیچ سهم معنیداری در هسته مرکزی قدرت ندارند. بر اساس تازهترین نظرسنجی که از سوی انستیتوت مطالعات خاورمیانه انجام شده سهم شیعیان از حکومت طالبان تنها نیم درصد است آن هم در سطوح بسیار پایین و فاقد صلاحیتهای اجرایی و تصمیمگیری.
در نخستین روزهای بازگشت طالبان به قدرت، قانون احوال شخصیه شیعیان از اعتبار ساقط شد. پس از آن آموزههای فقه جعفری از کتب درسی حذف گردید و تنها دیپارتمنت فقه جعفری در دانشگاه بامیان تعطیل شد.
در ادامه، ملا هبت الله آخندزاده؛ رهبر مذهبی طالبان که در کندهار زندگی میکند طی تصمیماتی بحثبرانگیز اعضای شورای علمای سراسری افغانستان را تعیین کرد که بر پایه آن، در ولایتهای شیعهنشین مانند دایکندی و بامیان نیز حتی یک عالم شیعه در ترکیب شورای علما حضور ندارد.
طالبان در سال دوم حاکمیت خود حتی محدودیتهای گستردهای را بر مراسم عزاداری ایام محرم شیعیان وضع کردند. به دلیل همین محدودیتها بود که نیروهای طالبان رفتارهای توهینآمیز و برخوردهای خشونتباری را با عزاداران شیعه و جوانان هزاره در کابل و بخشی از ولایتهای شیعهنشین افغانستان به نمایش گذاشتند.
گفته میشود که اخیراً طالبان به مدارس مذهبی شیعه نیز دستور دادهاند که تعداد طلاب خود را در حکومت طالبان ثبت کنند و مهمتر از همه اینکه نظام آموزشیشان را بر اساس دستورات طالبان تدوین سازند.
به این ترتیب مشخص نیست که شیعیان در آستانه ماه محرم امسال با چه محدودیتهای تازهای از سوی حکومت طالبان مواجه خواهند شد.
این در حالی است که شیعیان و هزارهها از زمان بازگشت طالبان به قدرت در سه سال اخیر همواره بر تعامل، ارتباط و حمایت از رژیم حاکم تاکید کردهاند. آنها هرگز اقدام به توسل به خشونت، تلاشهای مسلحانه برای ضربه زدن به نیروهای طالبان و یا تثبیت قدرت خود نکرده اند. به این ترتیب شیعیان هرگز یک تهدید امنیتی برای رژیم طالبان به حساب نمیآیند؛ اما علیرغم این رویکرد سازشکارانه و تعاملی مقامهای طالبان هیچگاه به مطالبات مشروع شیعیان توجه نکرده و در مواردی حتی اظهارات و موضعگیریهای توهینآمیزی را علیه اعتقادات و باورهای مذهبی شیعیان مطرح کردهاند.
با این وجود، شیعیان نشان دادند که همچنان به اصول مکتبی، باورهای اعتقادی، ارزشهای فرهنگی و افتخارات قومی خود به عنوان یک توده خشونتپرهیز، معتقد به گفتگو و مبارزه مسالمتآمیز برای دستیابی به حقوق مشروع خویش، متوسل به ترور، خشونت، اقدامات مسلحانه و مواجهه سختافزاری با رژیم حاکم نمیشوند.
در چنین شرایطی اقدام برخی از افراد و چهرهها در خارج از افغانستان به ویژه در اروپا برای اعلام جنگ علیه حکومت طالبان نه تنها با منافع و مصالح عمومی شیعیان ساکن افغانستان سازگار نیست و ناقض اصول اعتقادی و باورهای مکتبی آنان میباشد؛ بلکه این اقدام ممکن است با حمایت و هدایت برخی جریانها، سازمانهای اطلاعاتی و حتی دولتها به منظور ملتهب کردن وضعیت داخلی افغانستان، مشروعیت بخشیدن به فشارهای مضاعف طالبان بر شیعیان در آستانه ماه محرم و هدایت مشکلات جاری میان آنان و رژیم حاکم به سمت برخوردهای خشونتبار تحریک و ترویج شود.
به این ترتیب، توسل به خشونت نه تنها مورد تایید شیعیان ساکن افغانستان نیست؛ بلکه امنیت و منافع مشروع آنان را به خطر میاندازد و زمینههای سرکوب، ارعاب و جنایت، کوچ اجباری و غصب و غارت علیه آنان را فراهم میسازد. حامد احمدی
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/32071