از گذشته تا حال سیاست هند در قبال مسأله فلسطین تغییر کرده و از حمایت از ملتی که تحت اشغال زندگی کرده‌اند به حمایت از اشغالگران رسیده است؛ حمایتی که تنها به ابعاد سیاسی و اقتصادی اکتفا نکرده بلکه به ابعاد نظامی نیز رسیده است. چرا و چگونه این اتفاق افتاد؟
به گزارش انصار، در سال ۱۹۴۷ هند علیه تقسیم فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل رأی داد و اولین کشور غیرعربی بود که سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) را به عنوان «تنها نماینده قانونی ملت فلسطین» در سال ۱۹۷۴ به رسمیت شناخت. همچنین جزو اولین کشورهایی بود که کشور فلسطین را در سال ۱۹۸۸ به رسمیت شناخت. به رغم اینکه هند رژیم صهیونیستی را در سال ۱۹۵۰ به رسمیت شناخت اما تا سال ۱۹۹۲ هیچ‌گونه روابط دیپلوماتیکی با آن برقرار نکرد.
اما برخلاف گذشته، هند به محض شروع عملیات «طوفان الاقصی» توسط مقاومت فلسطین در هفت اکتوبر فورا به سمت حمایت سیاسی گسترده از رژیم صهیونیستی شتافت. تنها چند ساعت بعد از این عملیات «نارندرا مودی» نخست وزیر هند جزو اولین رهبران جهانی بود که این عملیات را محکوم کرد. وزیر خارجه هند نیز همین موضع را اتخاذ کرد.
همسو با موضع حمایت نامشروط از رژیم صهیونیستی، هند ۲۷ اکتوبر از رأی دادن به نفع آتش بس در غزه در سازمان ملل خودداری کرد.
طبق گزارش الجزیره، این حمایت سیاسی بر موضع هندوهای تندرو تأثیر گذاشت و کمپاینی را در شبکه‌های اجتماعی برای انتشار اطلاعات گمراه کننده درباره غزه به نفع رژیم صهیونیستی به راه انداختند. این اقدام با هدف ترویج اظهارات ضداسلام و هدف قرار دادن اقلیت مسلمان در هند بود.
همچنین مقامات هندی اجازه برگزاری اعتراضات در حمایت از رژیم صهیونیستی در سرتاسر کشور را دادند و در مقابل اعتراضات در حمایت از فلسطینی‌ها را سرکوب کردند.
به رغم تشدید جنگ و خطری که درباره زندگی و جان کارگران هندی وجود دارد اما تعداد کارگران هندی که تمایل دارند برای کار به ویژه در زمینه ساخت و ساز به اراضی اشغالی بروند، افزایش یافته است. این اقدام بعد از این صورت گرفت که جنگ غزه منجر به خروج هزاران کارگر آسیایی و به کارگیری سربازان ذخیره و لغو مجوز کار بیش از ۱۳۰ هزار کارگر فلسطینی شد.
«راج کومار یاداو» رئیس مرکز آموزش صنعتی لکنو گفت دفاتر کار در اراضی اشغالی اکنون به دنبال ۱۰ هزار کارگر در زمینه ساخت و ساز با حقوق ماهانه ۱۶۸۸ دالر هستند. این برنامه از حمایت مقامات هندی برخوردار است.
روزنامه هاآرتص اخیرا در یک گزارش طولانی گزارش کرد میلیون‌ها هندی رویای گرفتن ویزای کار در اراضی اشغالی را به لطف ائتلاف مستحکم میان نارندرا مودی و «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در سر دارند اما این به ضرر دهها هزار کارگر فلسطینی است که از سرزمین‌های اشغالی اخراج شده‌اند.
این روزنامه نوشت: «به رغم سردی هوا صدها هندی بین ۲۴ تا ۴۶ سال در صف‌های طولانی ایستاده و برگه رزومه خود را در دست گرفته و همگی امیدوارند که بتوانند ویزای کار در اسرائیل را به دست آورند».
مسئله جالب توجه در این روند این است که به گفته کاردار سفارت هند در تل ابیب، کارشناسان صهیونیست بر آزمون‌ها و مصاحبه‌ها در هند نظارت دارند و افراد مناسب را انتخاب می‌کنند.
«مری رگو» وزیر حمل و نقل رژیم صهیونیستی هفته گذشته از هند در توییتی نوشت: «اسرائیل می‌خواهد وابستگی خود را به کارگران فلسطینی کاهش دهد.»
یک ماه پیش از آن، نتانیاهو از همتای هندی خود خواسته بود تا توافقنامه ۲۰۲۳ را اجرا کند؛ توافقی که اشتغال ۴۰ هزار هندی را در بخش‌های ساختمانی و پرستاری تسهیل می‌کند.
در ماه دسمبر دو ایالت هندی هاریانا و اوتار پرادش ۱۰ هزار شغل را در راستای کمپاینی که توسط کانال‌های حامی دولت تبلیغ می‌شد اعلام کردند. بسیاری از این کانال‌ها درباره لزوم کمک هندی‌ها به هم پیمان اسرائیلی صحبت کردند.
مهمترین مسئله در این کمپاین این بود که گفته شد هندی‌های مسلمان نباید برای دستیابی به این شغل‌ها خودشان را به زحمت بیندازند و این یعنی هندی‌های مسلمان نمی‌توانند به این شغل‌ها دست یابند.
روزنامه اقتصادی گلوبز رژیم صهیونیستی گزارش داد در مرحله اول حدود ۱۰۰۰ کارگر هندی وارد اراضی اشغالی شدند. این نخستین مرحله از ۶۵ هزار کارگر هندی است که قرار است به اراضی اشغالی بروند.
با ادامه جنگ رژیم صهیونیستی در نوار غزه «خالد ابوالفضل» استاد حقوق در دانشگاه کالیفرنیا فاش کرد برخی از هندوها در کنار نیروهای رژیم صهیونیستی در جنگ غزه شرکت می‌کنند.
او گفت: «سربازان هندو در کشتارهای مردم غزه توسط ارتش رژیم صهیونیستی نقش دارند و علنا از کاری که رژیم اشغالگر اسرائیل با فلسطینی‌ها می‌کند خوشحال هستند«.
«ظفر اسلام خان» سردبیر روزنامه «ملی گازته» هند نوشت حدود ۲۱۵ هندی در کنار ارتش اسرائیل در جنگ غزه شرکت می‌کنند.
اسلام خان تأکید کرد تصاویری که رژیم صهیونیستی منتشر کرده است نشان می‌دهد که این هندی‌ها از شمال شرق این کشور هستند. آن‌ها ادعا می‌کنند از قبیله یهودی «بنی‌مناش» هستند که هزاران نفر از آن‌ها در سالهای اخیر به اراضی اشغالی رفته‌اند.
این در حالی است که اسلام‌خان می‌گوید اظهارات رژیم صهیونیستی درباره مشارکت هندی‌ها در جنگ غزه اغراق‌آمیز است و هدف آن این است که نشان بدهد جهان در کنار اسرائیل است. هرچند که تعداد زیادی از هندی‌ها تمایل خود را برای رفتن به اراضی اشغالی جهت جنگ با جنبش حماس اعلام کرده‌اند.
در شبکه‌های اجتماعی، هندی‌ها حمایت زیادی را از رژیم صهیونیستی به عمل آوردند. روزنامه‌های هندی در صحبت از آمادگی هندی‌ها برای جنگ در کنار رژیم صهیونیستی، با هم رقابت می‌کنند.
روزنامه «هند امروز» به نقل از «هانگ‌سینگ» رئیس شورای عالی قبیله بنی‌مناش در هند گفت: «ما اقلیتی هستیم که در تنش‌های ایالت مانیپور گرفتار شده‌ایم و تنها امید این جامعه، مهاجرت به اسرائیل است.»
تعداد اعضای این قبیله در هند حدود ۱۰ هزار و ۵۰۰ نفر هستند و همگی خود را جزو نسل مناشه، یکی از ۱۰ قبایلی که از ۲۷۰۰ سال پیش از فلسطین به دست آشوری‌ها رانده شدند، می‌دانند.
«آساف» یکی از اعضای این قبیله گفت: «اعضای قبیله مناشه در ایالت‌های میزورام و مانیپور هر شب جلسات دعا را در معابد یهودی برای حمایت خداوند از یهودیان اسرائیل برگزار می‌کنند.»
به گفته رئیس شورای عالی بنی مناشه ۲۰۰ نفر از اعضای این قبیله در ارتش رژیم صهیونیستی خدمت می‌کنند و ۲۰۰ نفر نیز عضو بخش ذخیره هستند که بعد از حملات اخیر حماس برای خدمت فراخوانده شدند. به گفته او آمار دقیق به مردم گفته نمی‌شود.
روزنامه جروزالم‌پست نیز به نقل از یک سازمان اسرائیلی که مسئول تقویت روابط رژیم صهیونیستی با یهودیان در سراسر جهان است، نوشت: «این افراد یا برای انجام فعالیت‌های نظامی یا فعالیت در بخش ذخیره فراخوانده شدند. برخی از آن‌ها نیز خودشان داوطلب شدند. از جمله این سربازان ۷۵ سرباز از مهاجران جدید از هند هستند که بعد از عملیات طوفان الاقصی برای خدمت نظامی داوطلب شدند. ۱۴۰ نفر نیز در شهرک‌ها در اراضی اشغالی برای خدمت نظامی فراخوانده شدند.»
بر اساس گزارش این سازمان ۹۹ درصد از مردان در سن خدمت نظامی که از هند مهاجرت کرده‌اند به جنگ رژیم صهیونیستی در غزه پیوستند. از زمان آغاز جنگ این سازمان صدها درخواست از قبیله بنی مناشه را دریافت کرده که خواهان مهاجرت فوری به اراضی اشغالی هستند. آن‌ها همچنین خواهان پیوستن به ارتش اسرائیل شده‌اند.
بر اساس گزارش جروزالم پست، «نتانیل توثانگ» ۲۶ ساله از قبیله بنی مناشه در حمله موشکی حزب‌الله لبنان به شمال اراضی اشغالی زخمی شد. او در تیپ جفعاتی خدمت می‌کرد اما روزنامه «نیوز ۹» هند از کشته شدن چهار هندی در ارتش رژیم صهیونیستی در غزه خبر داد.
برای فهم دلایل تغییر بزرگ سیاست هند در قبال فلسطین بیشتر تحلیل‌ها به دو عامل اساسی اشاره دارند که عبارتند از: «سلطه ناسیونالیزم هندو و دشمنی با اسلام»
«آشوک سوین» رئیس بخش پژوهش‌های صلح و نزاع در دانشگاه اوپسالا در سویدن گفت: «از زمانی که مودی حکومت را به دست گرفته است، ناسیونالیزم هندو در حال افزایش است. هرچند که او معتقد است بیشتر هندی‌ها همچنان از مبارزه فلسطین به خاطر استقلال حمایت می‌کنند.»
همچنین رسانه‌های هندی تا حد زیادی از دولت کنونی تأثیر می‌پذیرند و برای همین اخباری را منتشر می‌کنند که بیشتر علیه فلسطین باشد.
آشوک سوین تأکید کرد دولت مودی معتقد است تا زمانی که جنگ غزه ادامه دارد رسانه‌ها باید به محکوم کردن حماس ادامه بدهند و این فرصتی برای افزایش اسلام هراسی در داخل جامعه هند است.
اما «بامیلا فیلی‌بوز» روزنامه‌نگار و پژوهشگر مقیم در دهلی گفت: «دولت هند معتقد است که می‌تواند از نشان دادن حماس به عنوان "نماینده تروریزم اسلامی" سود ببرد و حمایت آن از اسرائیل بخشی از جهت‌گیری سیاسی ضد اسلامی این دولت است.»
او گفت: «ویژگی‌های مشترک زیادی میان صهیونیزم و ناسیونالیزم هندو وجود دارد. هر دو ایدئولوژی در این مسئله مشترک هستند که اهدافشان توسعه طلبانه و به حاشیه راندن است».
هر دو این جریان‌ها، هند و اسرائیل را به ترتیب به عنوان تمدن هندو و یهودی توصیف می‌کنند که «توسط بیگانگان، به ویژه مسلمانان آلوده شده‌اند» و جاه‌طلبی آن‌ها اکنون این است که هند و اسرائیل را به شکوه سابق خود به عنوان دولت‌های هندو و یهودی برگردانند.
در این راستا روزنامه لوموند فرانسه گزارش داد برخی تندروهای هندو آمادگی خود را برای حمل سلاح و جنگیدن در کنار ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرده‌اند. سفیر رژیم صهیونیستی در هند نیز با افتخار گفته است که قادر است ارتشی را از داوطلبان هندی برای حمایت از رژیم صهیونیستی تشکیل دهد.
و این گونه دین، ناسیونالیزم، دشمن مشترک، اقتصاد و پوپولیزم دلایلی برای تغییر قطب‌نمای هند به سمت هدفی بودند که مدت‌ها از آن دفاع می‌کرد.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/30431
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
