کارغلطی است که عدهای قمه به دست بگیرند و به سر خودشان بزنند و خون بریزند
اشاره: در سالهای اخیر متاسفانه بدعتهایی وارد مراسمهای مربوط به گرامیداشت محرم الحرام گردیده است که به جای نشانه ارادت مؤمنین به اباعبدالله الحسین(ع) علامت اثر گذاری طرحها و توطئههای دشمنان اسلام است تا ازین طریق از یکسو شیعیان از نظر جسمی ضربه خورده مشغول ابتذالات به ظاهر مذهبی گردند و از سوی دیگر در منظر جهانیان به خصوص غیر مسلمانان به عنوان عناصر وحشی و خونریز که حتی به خود رحم ندارند معرفی میگردند که این روند موجب میشود که نه تنها افکار و اندیشههای اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) توسعه و گسترش نیابد که تنفر و انزجار از جمعیت شیعه فراگیر وعمیق شده و این خود سوژه میگردد برای سؤاستفاده دشمنان اسلام و عوامل حلقه به گوش وهابیهای تکفیری که آگاهانه به دنبال تضعیف و وارد نمودن ضربه بر پیکره شیعه هستند، تا بدینوسیله شیعیان را به عنوان افراد منحرف و لاابلی و مشرک مورد لعن و طعن و درنهایت انهدام و نابودی قراردهند.
برخی نا آگاهانه، حتی با لباس روحانی، در این آسیاب دشمن آب ریخته و به اجرایی شدن طرح دشمنان کمک میکنند.
علمای بزرگ اسلامی از گذشتههای دور تاکنون متوجه این توطئهها بوده و برای روشنگری مردم و متوجه کردن آنان به غیر شرعی بودن بلکه ضد شرع بودن این اعمال، وارد عمل گردیده، علاوه بر بیان واضح توطئه دشمن، فتوای فقهی در حرمت این اعمال چون قمه زنی و زنجیر زنی تیغ دار صادر نموده اند.
با توجه به فرارسیدن ایام محرم الحرام، خبرگزاری صدای افغان(آوا) تاکنون فتاوای مراجع و مطالب متعددی در حرمت قمه و زنجیر زنی تیغ دار انعکاس داده است واینک فتوای فقهی و بیان مضرات اجتماعی و سیاسی پیرامون عمل قمه و زنجیر زنی تیغ دار از نگاه حضرت آیت الله العظمی امام خامنهای را از نظر میگذراند:
.....................................................................
... قمهزدن هم از کارهای خلاف است. میدانم عدّهای خواهند گفت: (حق این بود که فلانی اسم قمه را نمیآورد.) خواهند گفت: (شما به قمهزدن چهکار داشتید؟ عدّهای میزنند؛ بگذارید بزنند!) نه؛ نمی شود در مقابل این کارِ غلط سکوت کرد. اگر بهگونهای که طىّ چهار، پنج سال اخیرِ بعد از جنگ، قمهزدن را ترویج کردند و هنوز هم میکنند، در زمان حیات مبارک امام رضواناللَّهعلیه ترویج میکردند، قطعاً ایشان در مقابل این قضیه میایستادند. کارِ غلطی است که عدّهای قمه بهدست بگیرند و به سر خودشان بزنند و خون بریزند. این کار را میکنند که چه بشود؟! کجای این حرکت، عزاداری است؟! البته، دست بر سر زدن، به نوعی نشانه عزاداری است. شما بارها دیدهاید، کسانی که مصیبتی برایشان پیش میآید، برسر و سینه خود میکوبند. این نشانه عزادارىِ معمولی است. اما شما تا به حال کجا دیدهاید که فردی به خاطر رویکرد مصیبتِ عزیزترین عزیزانش، با شمشیر برمغز خود بکوبد و از سرِ خود خون جاری کند؟! کجای این کار، عزاداری است؟! قمهزدن، سنّتی جعلی است. از اموری است که مربوط به دین نیست و بلاشک، خدا هم از انجام آن راضی نیست. علمای سلف دستشان بسته بود و نمی توانستند بگویند "این کار، غلط و خلاف است".
امروز روز حاکمیت اسلام و روز جلوه اسلام است. نباید کاری کنیم که آحاد جامعه اسلامىِ برتر، یعنی جامعه محبِ اهلبیت علیهمالسّلام که به نام مقدس ولىِّ عصر ارواحنافداه، به نام حسینبنعلی علیهالسّلام و به نام امیرالمؤمنین علیهالصّلاةوالسّلام، مفتخرند، در نظر مسلمانان و غیرمسلمانان عالم، بهعنوان یک گروه آدمهای خرافىِ بیمنطق معرفی شوند. من حقیقتاً هر چه فکر کردم، دیدم نمی توانم این مطلب - قمهزدن - را که قطعاً یک خلاف و یک بدعت است، به اطّلاع مردم عزیزمان نرسانم. این کار را نکنند. بنده راضی نیستم. اگر کسی تظاهر به این معنا کند که بخواهد قمه بزند، من قلباً از اوناراضی ام. این را من جدّاً عرض میکنم. یک وقت بود در گوشه و کنار، چند نفر دوْرِ هم جمع میشدند و دور از انظار عمومی مبادرت به قمهزنی میکردند و کارشان، تظاهر - به این معنا که امروز هست - نبود. کسی هم به خوب و بدِ عملشان کار نداشت؛ چرا که در دایره محدودی انجام میشد. اما یک وقت بناست که چند هزار نفر، ناگهان در خیابانی از خیابانهای تهران یا قم یا شهرهای آذربایجان و یا شهرهای خراسان ظاهر شوند و با قمه و شمشیر برسر خودشان ضربه وارد کنند. این کار، قطعاً خلاف است. امام حسین علیهالسّلام، به این معنا راضی نیست. من نمیدانم کدام سلیقههایی و از کجا این بدعتهای عجیب و خلاف را وارد جوامع اسلامی و جامعه انقلابی ما میکنند؟!
بیانات در دیدار جمعی از روحانیون کهکیلویه و بویراحمد ۱۳۷۳/۰۳/۱۷
... من در دو، سه سال قبل از این، راجع به قمهزدن مطلبی را گفتم و مردم عزیز ما، آن مطلب را با همه وجود پذیرفتند و عمل کردند. اخیراً مطلبی را کسی به من گفت که خیلی برایم جالب و عجیب بود. برای شما هم آن مطلب را نقل میکنم. کسی که با مسائل کشور شوروی سابق و این بخشی که شیعهنشین است - جمهوری آذربایجان - آشنا بود، میگفت: آن زمان که کمونیستها بر منطقه آذربایجان شوروی سابق مسلّط شدند، همه آثار اسلامی را از آنجا محو کردند. مثلاً مساجد را به انبار تبدیل کردند، سالنهای دینی و حسینیهها را به چیزهای دیگری تبدیل کردند و هیچ نشانهای از اسلام و دین و تشیّع باقی نگذاشتند. فقط یک چیز را اجازه دادند و آن، قمه زدن بود! دستورالعمل رؤسای کمونیستی به زیردستان خودشان این بود که مسلمانان حق ندارند نماز بخوانند، نماز جماعت برگزار کنند، قرآن بخوانند، عزاداری کنند، هیچ کار دینی نباید بکنند؛ اما اجازه دارند قمه بزنند! چرا؟ چون قمه زدن، برای آنها یک وسیله تبلیغ بر ضدّ دین و بر ضدّ تشیع بود. بنابراین، گاهی دشمن از بعضی چیزها، این گونه علیه دین استفاده میکند. هرجا خرافات به میان آید، دین خالص بدنام خواهد شد.
یانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی ۱۳۷۶/۰۱/۰۱
هر کاری که برای انسان ضرر داشته و یا باعث وهن دین و مذهب گردد حرام است و مؤمنین باید از آن اجتناب کنند و مخفی نیست که بیشتر این امور باعث بدنامی و وهن مذهب اهل بیت(علیهمالسلام) میشود و این از بزرگترین ضررها و خسارت هاست. اجوبه الاستفتائات 1460
.........................
قمه زنی علاوه بر اینکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمیشود و سابقهای در عصر ائمه(علیهمالسلام) و زمانهای بعد از آن ندارد و تأییدی هم به شکل خاص یا عام از معصوم(علیهالسلام) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب میشود بنا بر این در هیچ حالتی جایز نیست.
اجوبه الاستفتائات 1461
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/2777