نویسنده: جواد سروری
رئیس جمهور کرزی هر گز نخواست برای دلخوشی و به دست آوردن دل قدرت‌های غربی عزت مردم افغانستان را به معامله بگیرد. و تا آخر هم زیر بار خواسته‌های نامشروع قدرت‌ها شانه خم نکرد و عزت و اقتدار ملت افغانستان را حفظ نمود.
به دنبال به پایان رسیدن جنجال‌های انتخاباتی و تحلیف رئیس جمهور جدید افغانستان، حامد کرزی پس از حدود 13 سال حکومت داری، از قدرت خداحافظی کرد تا برای دومین بار(بار اول استاد شهیدربانی این کار را انجام داد) به گونۀ مسالمت آمیز و به موقع قدرت به شخص دیگری انتقال بیابد. تا بدین ترتیب آقای کرزی رسم نیکی را برای افغانستان به ارمغان بگذارد و هر چند دورۀ حکومت ایشان با فراز و نشیب‌های به همرا بوده است، اما شخص حامد کرزی توانست تا از خود در اذهان مردم چهرۀ دوست داشتنی باقی بگذارد.
همانگونه که گفته شد آقای کرزی در طول عمر حدود 13 سال حکومتش عملکرد زیگزالی از خودش بروز داده است. اما با توجه به شرایط بحرانی کشور در ابتدای دهه هشتاد که آقای کرزی مسؤولیت ریاست جمهوری را بر عهده گرفت در کل میتوان مدیریت وی را ستود؛ هر چند این مدیریت در بعضی مقاطع با اشتباهات فاحشی به همراه بوده است که در رأس آن میتوان به عدم برنامه ریزی مناسب جهت تجهیز ارتش کشور به خصوص نیروی هوایی و عدم برنامه ریزی برای رفتن بسوی خودکفایی اقتصادی نام برد. اما با توجه به ترکیب موزاییکی اقوام در افغانستان و همچنین جنگ‌های خانمانسوز چهار دهه گذشته، آقای کرزی همواره در طول 13 سال گذشته تلاش کرده بود که اقوام و اقلیت‌های مختلف این کشور را به تناسب جمعیت و نفوذشان در ترکیب قدرت و ساختار سیاسی افغانستان سهیم کند. هر چند در بعضی مواقع با (مقاومت منفی) بعضی اقوام در پارلمان مواجه شده است. اما به عنوان بهترین گواه این مدعا میتوان از تعیین معاونین اول و دوم وی که تاجیک و هزاره بودند، در ادوار مختلف حاکمیتش نام برد. همچنین کرزی در انتصاب والی‌ها و وزرا نیز از این شیوه پیروی کرده بود.
در ارتباط با وزرا، به دلیل آرای جهت‌دار برخی نمایندگان برای کانالیزه کردن حرکت دولت در یک مسیر خاص، کرزی در طول این یک دهه توفیق لازم را نداشته است و در اکثر مواقع تنش‌های پیش آمده در روابط دولت و پارلمان نیز از همین زاویه قابل تفسیر است. در بعضی مراحلی که نمایندگان مجلس به وزرای پیشنهادی آقای کرزی رأی اعتماد دادند، هیچیک از وزرای پیشنهادی متعلق به اقوام اقلیت، نتوانستند رأی اعتماد مجلس را کسب کنند و همین دیدگاه‌های قوم گرایانه و تعصبات تنگ‌نظرانه در طول تاریخ افغانستان، باعث شده است که کشورمان در مسیر قهقرایی سیر کند و وزیر دفاع اسبق دولت انگلیس را وا دارد تا به طعنه بگوید: (حضور نظامی ما در افغانستان به خاطر منافع جهانی ما است، نه به خاطر یک کشور عقب مانده قرن 13 میلادی).
بی‌‌تردید آقای کرزی طی 13 سال حاکمیت خود بر افغانستان، نتوانسته است بر بسیاری از مشکلات مردم و نارسایی‌های این کشور جنگ زده غلبه کند، اما این مهارت و درایت او را نمی‌توان به هیچ وجه نادیده گرفت که توانسته بود عناصر متخاصم و درگیر در گروه‌های مختلف افغانستان را با شگردی منحصر به فرد، گرد خوان پر نعمت اهدایی کشورهای خارجی جمع کند.
و اما قویترین عملکرد آقای کرزی را میتوان در ایستادگی و مقابله با خواسته‌های نامشروع بزرگ خارجیان از دولت و ملت افغانستان یادآوری نمود. پیمان امنیتی با وجود برآورده نشدن خواسته‌های دولت و ملت افغانستان و برخورد با کشتار و بمباران خانه‌های مردم بیگناه توسط هواپیماهای امریکایی یا در عملیات‌های نظامی، بازداشت مردم و بازرسی خودسرانه خانه‌های افغانان توسط سربازان خارجی مستقر در افغانستان، از جدی ترین مسایلی بود که رئیس جمهور کرزی پیرامون آن با اقتدار موضع گیری نموده است.
رئیس جمهور کرزی هر گز نخواست برای دلخوشی و به دست آوردن دل قدرت‌های غربی عزت مردم افغانستان را به معامله بگیرد. و تا آخر هم زیر بار خواسته‌های نامشروع قدرت‌ها شانه خم نکرد و عزت و اقتدار ملت افغانستان را حفظ نمود.
لذا میتوان گفت، حامد کرزی، فردی که با یأسی مبنی بر اینکه آیا میتواند در کشمکش‌های داخلی و دسایس خارجی کشور را اداره کند، آمد و پس از حدود 13 سال ادارۀ کشور، با اقتدار از پُست ریاست جمهوری اسلامی افغانستان کنار رفت.
به هر صورت با یک خسته نباشید دوباره و آروزی موفقیت برای آقای حامد کرزی، برای ایشان آرزوی سلامتی مینمائیم.
نویسنده: جواد سروری
سرمقاله روزنامه انصار
تاریخ: 9/7/1393
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/2567
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
