ملت مسلمان افغانستان امام خمینی(رحمتاللهعلیه) را به عنوان رهبر و الگوی خویش قرار داده و این رابطه از نوع ارتباط معنوی و نشان دادن محبت به اولیای الهی است. پیروان مذاهب اسلامی اعم از شیعه و سنى با جان و دل امام راحل را دوست می داشتند. به موضع گیری های شجاعانه ایشان در برابر قدرت های سلطه گر، افتخار می کردند.
در روند سال های جهاد، رهنمودهای الهی امام را سر لوحه مبارزات خویش قرار می دادند. گوشه ای از این ارادت معنوی را در دوران بیماری و رحلت امام خمینی(رحمتاللهعلیه) می توان دید.
در اوایل پیروزی انقلاب، یا در سال ۱۳۶۸ خورشیدی، وقتی حضرت امام خمینی(رحمتاللهعلیه) در بستر بیماری بود، هزاران نفر در مناطق مختلف افغانستان برای سلامتی آن رهبر و اندیشمند بزرگ قرن روزه گرفتند.(۱۰) در مساجد و تکیه خانه ها، برای سلامتی آن راد مرد تاریخ دست به دعا برداشتند. هنگامی که از رحلت جانکاه امام بزرگوار، اطلاع یافتند غوغای در جهان برپاشد که تاریخ نظیر آن را به یاد ندارد.
مردم مسلمان افغانستان در داخل کشور و مهاجران افغانستانی در خارج، ده ها شبانه روز مجالس ختم قرآن و نذر گرفتند، یاد آوری نمونه های فوق الذکر، قطرهای از دریای بی کران محبت های جامعه ی مسلمان به حضرت امام خمینی(رحمتاللهعلیه) را نشان می دهد و مردم مسلمان افغانستان به خصوص آنانی که بیشتر با اندیشههای ملکوتی امام خمینی(رحمتاللهعلیه) آشنایی داشته و دارند، وی را در جایگاهی فرا ملیتی مینگرند زیرا امام دغدغه تمامی ملتهای مسلمان و مستضعف به خصوص مردم مظلوم افغانستان را داشت.
پی نوشت:
۱۰. آیت الله محسنی، بیست و یكمین سالگرد ارتحال امام خمینی، افغانستان، تالار اجتماعات موسسه خاتم النبیین(ص) - كابل.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/22720
تگ ها: