زلمی خلیلزاد نماینده ویژه امریکا در امور افغانستان تفسیر جدیدی از توافقنامه آمریکا و طالبان ارایه کرده که بیانگر توافق جامع میان دو طرف برای نابودی همه جانبه افغانستان با تحمیل صلح تحمیلی و همچنین ارایه تعریف جدید از تروریسم است. وی که در یک ویدئو کنفرانس به میزبانی انستیتو صلح آمریکا سخن می گفت در همان حال که خروج نیروهای امریکایی از افغانستان را مشروط به اقدامات و عملکرد طالبان در قبال توافقنامه دوحه دانست مبارزه با تروریسم، آغاز مذاکرات بین الافغانی و توافق برای آتش بس جامع را از دیگر شرایط مهم این توافقنامه اعلام کرد.
زلمی خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان تفسیر جدیدی از توافقنامه آمریکا و طالبان ارایه کرده که بیانگر توافق جامع میان دو طرف برای نابودی همه جانبه افغانستان با تحمیل صلح تحمیلی و همچنین ارایه تعریف جدید از تروریسم است. وی که در یک ویدئو کنفرانس به میزبانی انستیتو صلح آمریکا سخن می گفت در همان حال که خروج نیروهای امریکایی از افغانستان را مشروط به اقدامات و عملکرد طالبان در قبال توافقنامه دوحه دانست مبارزه با تروریسم، آغاز مذاکرات بین الافغانی و توافق برای آتش بس جامع را از دیگر شرایط مهم این توافقنامه اعلام کرد.
خلیلزاد و طالبان دو بال آمریکا برای آینده افغانستان
زلمی خلیلزاد به عنوان نماینده افغانی الاصل و پشتون آمریکا درامور افغانستان تلاشهای همه جانبه ای را برای تسلط پشتونها بر تمامی ارکان افغانستان پی گیری می کند. اگرچه همواره انتخاب آمریکا برای افغانستان پشتونها بوده اند اما اینبار آمریکا به دنبال پشتونهای تندرو از جنس طالبان برای افغانستان است که خلیلزاد در حال تحقق آن می باشد .هر چند طالبان ادعا می کند که مسایل پنهانی در توافقنامه دوحه میان آمریکا و طالبان مطرح نیست اما ارزیابی اظهارات خلیلزاد در ویدئو کنفرانس انستیتو صلح آمریکا، از چند جهت قابل توجه است که تناقض آشکار بات این ادعا دارد.
اول آنکه در مورد تعریف و مصادیق تروریسم میان آمریکا و طالبان این گونه توافق شده است که کشتار مردم و غیرنظامیان افغان ازسوی طالبان نه تنها اقدام تروریستی نیست بلکه صرفا اهرم فشار این گروه برای وادار کردن دولت افغانستان به دادن امتیازات لازم به گروه طالبان در آینده تحولات این کشور و یا حداقل تا قبل از آغاز گفتگوهای بین الافغانی است .از دیدگاه امریکا، همین که طالبان به نیروهای آمریکایی حمله نکند مرتکب اقدامات تروریستی نشده و مردم افغانستان نیز از سوی آمریکا نه تنها حق حیات ندارند بلکه به هر میزان از آنان کشته شوند به تثبیت موقعیت آمریکا در افغانستان کمک می کند. بنابراین، همکاری آمریکا و طالبان براساس توافقنامه دوحه برای مقابله با تروریسم، در واقع مبتنی بر کشتار مردم بخصوص زنان و کودکان افغان است که همه روزه و در همه مناطق افغانستان با حملات خونین و کشتار بی رحمانه طالبان (در سایه سکوت آمریکا) روبرو هستند.
دوم آنکه طالبان و آمریکا اگر چه در مورد برگزاری مذاکرات بین الافغانی توافق دارند اما آمریکا با حمایت از آزادی کامل زندانیان طالبان از زندانهای دولت افغانستان از موضع این گروه در برابر کابل حمایت می کند. زیرا انتخاب آمریکا برای آینده تحولات سیاسی و امنیتی افغانستان طالبان است و آزادی کامل زندانیان این گروه و بازگشت آنان به جبهه های جنگ به میزان قابل توجهی توان نظامی طالبان را در برابر دولت کابل افزایش می دهد.کما اینکه دولت افغانستان نیز بارها تایید کرده است که بخشی از نیروهای آزاد شده طالبان به جبهه های جنگ بازگشته اند.
سوم آنکه زلمی خلیلزاد مشخص نیست در سخنان خود از کدام آتش بس با طالبان در توافقنامه دوحه سخن گفته است . زیرا این گروه با شدت هرچه تمام تر همه جبهه های جنگ حملات خود را ضد دولت و نیروهای نظامی افغانستان شدت بخشیده و با حملات انفجاری هر روز تعداد زیادی از مردم این کشور را به خاک و خون می کشد. از اینرو به نظر می رسد منظور خلیلزاد ، آتش بس میان طالبان و نظامیان آمریکایی است و تا زمانی که طالبان به نیروهای آمریکایی حمله نکند از دیدگاه واشنگتن این گروه، گروهی ضد تروریست است که ضمن رعایت آتش بس هدف آن قتل و کشتار مردم و نظامیان دولت افغانستان است.
در هر حال، رویکرد امریکا به مصالحه با طالبان که از اواخر دوره ریاست جمهوری باراک اوباما درآمریکا آغاز شد نشان داد که این کشور تعریف جدیدی از الزامات واشنگتن برای ادامه حضور در افغانستان ارایه خواهد کرد که در سخنان خلیلزاد کاملا مشهود است. در حالی که آمریکا می کوشد از تواتفقنامه دوحه به عنوان موفقیت مهم خود در در قبال افغانستان استفاده کند اما طالبان تاکنون نشان داده است که تنها موضوع قابل اهمیت برایش ، نه صلح افغانستان و نه جان و مال مردم این کشور بلکه آزادی زندانیان آن از زندانهای دولت افغانستان است.آزادی این افراد نه به خاطر رها شدن از بند و رسیدن به رفاه و کنار خانواده بودن بلکه مهیا کردن مجدد آنان برای اعزام به جبهه های جنگ است و این موضوع تنها اولویت طالبان است که از حمایت های آمریکا نیز برخوردار می باشد. به همین دلیل کاملا مشخص نیست بعد از آزادی کامل زندانیان طالبان این گروه با چه شرایط و موضعی بخواهد وارد مذاکرات بین الافغانی شود. زیرا این گروه تاکنون هیچ امتیازی به نفع مردم افغانستان برای شرکت در مذاکرات بین الافغانی نداده است و همچنان با تشدید حملات خونین خود، نشان می دهد که جنگ و ادامه آن، اولویت راهبردی و سیاستهای طالبان برای تسلط بر افغانستان است.
منبع: الوقت
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/19782
تگ ها: