پیش از امضای توافقنامه صلح میان طالبان و امریکا افغانستان به مدت یک هفته آتش بس را تجربه کرد. هفته ای که برای بسیاری امیدی بود برای رویای صلح طولانی مدت، اما با امضای توافقنامه خشونت ها در بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان ادامه پیدا کرد.
طولانی شدن عدم قطعیت در افغانستان میتواند موجب شدت گیری جنگ داخلی شود. پیش از امضای توافقنامه صلح میان طالبان و امریکا افغانستان به مدت یک هفته آتش بس را تجربه کرد. هفته ای که برای بسیاری امیدی بود برای رویای صلح طولانی مدت، اما با امضای توافقنامه خشونت ها در بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان ادامه پیدا کرد.
طالبان ادامه خشونتها را ابزاری برای تحت فشار قرار دادن بازیگران سیاسی و نیروهای امنیتی افغانستان میداند. در نگاه طالبان خشونت و نبرد توانسته است امریکا را در افغانستان تضعیف کند. امریکا پس از 20 سال جنگ در افغانستان در نهایت در برابر طالبان تسلیم شد. حال از نگاه طالبان چرا منطقی مشابه نتواند در برابر نیروهای امنیتی افغانستان و سیاسیون این کشور به کار گرفته شود.
منطق طالبان در معادله سیاسی مذکور مبتنی بر این است که نیروهای امنیتی از ادامه نبرد خسته هستند. آنها اکنون حتی پشتیبانی امریکا را نیز از دست داده اند و امریکا به دلیل توافقنامه صلح میان خود و گروه طالبان از درگیری با این گروه اجتناب میکند. از نگاه طالبان افزایش خشونت به صورت کلیدی به عنوان عاملی برای پیش برد استراتژی های این گروه در نظر گرفته میشود.
در حال حاضر نیز با نزدیک شدن به مذاکرات بین الافغانی طالبان به دنبال این است تا با افزایش فشارها بر نیروهای امنیتی و همچنین افزایش سرزمین خود، دست برتری در مذاکرات آینده داشته باشد. با این حال این روند تا نقطه ای میتواند به تحت تاثیر قرار دادن نیروهای سیاسی بیانجامد. افزایش خشونت از نقطه ای خاص که موجب شکل گیری توازن نامطلوب برای بازیگران مقابل طالبان شود، میتواند به رد مذاکرات توسط آنها بیانجامد.
از سوی دیگر با توجه به عدم قطعیت موجود در شرایط سیاسی فعلی افغانستان از جمله فقدان یک دولت همه شمول، افزایش خشونت ها میتواند به شکست امنیتی افغانستان بیانجامد. عدم توانایی کابل برای اخذ تصمیم، نامشخص بودن افراد تصمیم گیرنده و مصروف شدن انرژی سیاسی در رقابت ریاست جمهوری و سردرگمی نیروهای امنیتی در کنار فشار رو به افزایش طالبان ممکن است به تسلیم شدن دسته جمعی نیروهای امنیتی، همکاری آنها با طالبان و سقوط ساده ولایات و ولسوالی ها دامن بزند.
این عدم قطعیت سیاسی هزینه های جانبی جمله هزینه های ناشی از عدم امنیت سخت و نرم را برای مردم افزایش خواهد داد و میتواند موجب بی تفاوتی آنها نسبت به افزایش قدرت طالبان و حتی پذیرفتن طالبان برای پایان دادن به عدم قطعیت فعلی شود. از این رو شرایط فعلی چه در میدان نبرد و چه در میز مذاکره به سود طالبان است و با ادمه عدم قطعیت موجود، چشم انداز کوتاه مدت افغانستان افزایش خشونت ها در جنگ داخلی است.
منبع: مطالعات افغانستان
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/15159
تگ ها: