دو روز قبل تروریستان طالبان پس از ورود به منطقه میرزااولنگ ولسوالی صیاد ولایت سرپُل، ۵۲ غیرنظامی را به شیوههای مختلف و به صورت "فجیعی" کشتند.
طالبان در قریه میرزااولنگ برخی را "سلاخی" کردند، شماری را "سربریدند"، عدهای دیگر را "از کوه به زیر انداختند" و بعضی دیگر را به گلوله بستند.
این عمل تروریستی، ضد انسانی و وحشیانهای طالبان، نفرت و انزجار عمومی را در افغانستان در پی داشت.
به همین مناسبت، سمیه فروتن، شاعره افغانستانی مقیم هلند نیز شعری را بدین شرح سروده است:
كودكم اینجا هوا ابرى ست باز
خاك و خانه شهر ما قبرى ست باز
این چنین بودن دراین دنیاى سرد
گوى یا رفتن چنین جبرى ست باز
آسمان مى گرید از اندوه ما
زندگى در این زمین ننگى شده
خار و خس پر مى كشد از خاك ما
قلب این قدرت همه سنگى شده
مى زند تیشه به روح بلخ ما
دست چنگیز زمان در خون ماست
مى جهد از هر طرف فریاد و درد
نسل انسان زمان مدیون ماست
مرد و زن در حسرت یك روز خوش
آبِ سرد و نان گرم رویایى بیش نیست
كودكانِ بى قرار پر شر و شور
اشك مى كارند این در هیچ كیش نیست
گاه هلمند و گاه بدخشان گاه بلخ
كابل و كندوز، هرات دودى ست باز
در درون كاخ دشمن خان ما
مى زند مِى عجب مردودى ست باز
تا به كى بى تابى از این رودِ سرد
سد باید كرد به پا نوروزى استهان
هر چه مى تابد به ما جز دردُ نیست
مرحم بر درد ما بهروزى استهان
سمیه فروتن
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/7917
تگ ها: