روز دوشنبه "جیمز دابینز" نماینده ویژه دولت امریکا در امور افغانستان و پاکستان در یک کنفرانس مطبوعاتی ابراز امیدواری کرد که توافقنامه امنیتی امریکا و افغانستان تا ماه اکتبر "میزان" سال جاری به امضا طرفین برسد.

اما رئیس جمهور کرزی روز سه شنبه در کنفرانس ملی جوانان در کابل با تاکید به اینکه هیچ عجله‌ای برای امضای پیمان امنیتی با امریکا نداریم، گفت:تا زمانیکه آتش جنگ در افغانستان شعله ور باشد، امکان ندارد امریکا در افغانستان پایگاه نظامی داشته باشد.

عجلۀ امریکا برای امضای پیمان امنیتی با کابل در حالی است که بعد از گذشت 12 سال از حضور نیروهای امریکائی وهمپیمانانش، افغانستان هنوز با مشکلات امنیتی، اقتصادی و اجتماعی دست به گریبان است.

به نظر میرسد که واشنگتن از سه عامل و یا سه مشکل افغانستان استفاده نموده و تصمیم دارد با فشار دولت افغانستان را مجبور به امضای پیمان امنیتی دو جانبه نماید. سه عامل متغیر یعنی، وابستگی، ترس از طالبان و بیپولی، باعث میشود که مقامات کابل آنگونه که باید در مقابل خواسته‌های امریکا واکنش نشان ندهند.

اما در این میان واکنش‌های اخیر رئیس جمهور کرزی در برابر اهداف خودخواهانۀ امریکا قابل تحسین است. آقای کرزی به خوبی درک کرده است که امریکائیان از بستن پیمان امنیتی با کابل به دنبال منافع کشور خود میباشند.

تبدیل افغانستان به یک مرکز اطلاعاتی بزرگ و چندگانه یکی از اهداف امریکاست. اتفاقا، مراکز و پایگاه‌هایی که باید مأموریت اطلاعاتی برای امریکا انجام دهند، نیاز چندانی به نظامیان امریکایی و خارجی ندارد؛ فقط همین تعداد 30 هزار نفری که در مورد آن صحبت میشود کافی است. البته در صورت امضای پیمان امنیتی احتمالاً، دولت کابل و ارتش افغانستان هم باید در همین چارچوب بسیج شوند. به عبارت دیگر، ارتش افغانستان باید نقش ارتش دیکتاتوری‌های وابسته قرن بیستم و نوزدهم را بازی کند؛ به جای حفاظت از مرزها و جنگیدن با دشمن خارجی و متجاوز، تبدیل به نیروهای امنیتی و پولیس میگردد و مردم داخل را تحت کنترل میگیرد. زیرا افغانستان هر چند از لحاظ منابع فقیر است و برای شرکت‌های امریکایی محلی امن برای سرمایه گذاری نیست و جمعیت زیادی هم ندارد که بگوئیم برای کالاهای امریکایی بازار محسوب میشود. اما از سه جهت مورد توجه امریکایی‌هاست؛ 1) این کشور میتواند باب نفوذ ایالات متحده به منطقه بزرگ آسیای مرکزی باشد؛ 2)افغانستان بخشی از کنسرت منطقه‌ای خاورمیانه جدید خواهد بود؛ و 3) این سرزمین دارای موقعیت ژئوپلیتیک بسیار مهمی برای ایالات متحده است، زیرا در چهار جهت آن، کشورهای روسیه، ایران، پاکستان، هند و چین قرار دارند. کشورهایی که دولت واشنگتن برای هر یک از آنها حساب ویژه‌ای باز کرده است و سوداهای زیادی را در رابطه با آنها در سر دارد. در اینجا ما نمی خواهیم بخش دیگری از بحث را باز کنیم، ولی فقط به این یک جمله اکتفاء میکنیم که امریکا برحسب سوابق خود، میتواند هر چیزی را بهانه حضور در افغانستان وحتی عملیات علیه کشورهای همسایه بکند.

درهر صورت، پیمان استراتژیک برای طرفداران آن در داخل کشور، یک قمار بزرگ است؛ اگر امریکا بتواند از پس قیام‌های اسلامی منطقه‌ای برآید و برمشکلات اقتصادی داخلی خود فایق آید، شاید توجهی هم به افغانستان بکند و دالرها را روانه کشور ما نماید. اما، اگر وضعیت برای امریکا در داخل این کشور و منطقه خاورمیانه و جهان روز به روز بدتر شود، در آن صورت مقامات کابل عملا همه چیز را باخته اند. حالا بحث عدم رضایت مردم از بستن پیمان امنیتی و عواقب نارضایتی‌ها، مقولۀ جدای را میطلبد.

نویسنده: جواد سروری

سرمقاله شماره 131 روزنامه انصار

تاریخ: 1392/6/27

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/752

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	آینده تاریک یا روشن؛ در انتظار اقتصاد افغانستان
	آیا امریکا جنگ اوکراین را به طرف جنگ جهانی سوم هدایت می‌کند؟
	آیا امریکا خواستار حذف قطر از میانجیگری است؟
	پرونده احیای برجام روی میز بایدن
	آیا حمله اسرائیل به ایران؛ پایان ماجراجویی است؟
	ایران و اسرائیل را از جنگ بزرگ دور کنید
	پرجمعیت‌ترین کشور دنیا در آستانه برگزاری طولانی‌ترین انتخابات
	معیارهای دوگانه امریکا؛ از حمایت اوکراین تا سکوت در غزه
	رسانه‌های اسرائیلی از خیانت اردن به جهان اسلام شگفت زده شدند
	نیویارک تایمز:ایران بطور مستقیم با امریکا درگیر نمی شود
	کمبود نیروی جنگی در ناتو برای مقابله با روسیه
	آیا روابط ترکیه و رژیم اسراییل متوقف شد؟
	تغییر جغرافیای جنگ در خاورمیانه؛ آیا نتانیاهو موفق شد؟
	جنگ خونین و ویرانگر غزه وارد ششمین ماه شد
	توافقنامه ترامپ امریکا را مجبور به خروج از افغانستان کرد
	وضعیت غزه نشانگر بربریت ذاتی سرمایه‌داری جهانی است
	آیا واقعاٌ ترامپ مصمم به خروج از ناتو است؟
	روسیه در موضع برتر قرار دارد، پوتین به کم قانع نیست
	آیا اروپا آمادگی ریاست جمهوری مجدد ترامپ را دارد؟
	دیدار های بلینکن با سران کشورهای عرب زمینه ساز صلح در غزه می شود؟
	کشور های غربی برای اعمال تحریم بر ایران اختلاف دارند
	چین، بدون روسیه مذاکرات صلح اوکراین را تحریم می‌کنیم
	آمادگی روسیه برای جنگ با ناتو
	آیا امریکا توان منزوی کردن حکومت طالبان را ندارد؟
	ضرورت بازتعریف روابط ایران و پاکستان در دولت جدید