این روزها شرایط حاکم در افغانستان از حساسیت سرنوشت سازی برخوردار است. گرفتن مسؤولیت‌های امنیتی توسط نیروهای داخلی، نزدیک شدن زمان خروج نیروهای خارجی در سال 2014، موضوع گفتگو و مذاکره با طالبان و انتخابات ماه حمل سال آیندۀ ریاست جمهوری، از موضوعات سرنوشت ساز پیش رو در کشور ما میباشد که بستر این موضوعات از هم اکنون پایه ریزی میشود. اما اینکه این بستر‌ها به سمت سالم برود یا نا سالم، به دست خود ما افغانها خواهد بود. اما نظام ما هنوز با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکند.

بازسازی نهادهای نظامی و امنیتی علیرغم گذشت 12 سال از ایجاد شرایط جدید به مرز قابل قبولی نرسیده و ما هنوز با مشکلات و کمبودی‌ها در بخش سلاحهای سقیله ونیروی هوائی روبرو هستیم. توسعه و بازسازی بصورت متوازن گسترش نیافته است؛ مخالفین دولت از قدرت کاملی برای ایجاد ناامنی در مناطق مختلف برخوردارند.

کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان افزایش یافته، افغانستان کماکان عمده‌ترین تولیدکننده تریاک در جهان می‌باشد. برخی آمارها از درآمد صدها میلیونی جریانات تندرو از این محل حکایت دارد. ‌فساد گسترده در افغانستان ظرف سالهای اخیر نه تنها کارایی دولت را با چالش مواجه نموده، بلکه موجی از انتقادهای جهانی را نسبت به این موضوع برانگیخته است.

گروههای به اصطلاح اپوزسیون نیز به جای ارائه طرحها و راهکارهای عملی برای دولت جهت بهبود اوضاع، تنها از دنیای سیاست یاد گرفته اند روی هر اقدام دولت، انتقاد نمایند!

بر علاوۀ اینها، فشار امریکا برای امضای قرارداد امنیتی نیز بر مشکلات دولت افزوده است، در حالی که دولت حق دارد نگران آیندۀ مردم بوده و خواستۀ آنان را در نظر گیرد. در این بخش واضح است که مردم مجاهد و مسلمان افغانستان هر گز با دادن مصئونیت به امریکائیان موفقت نخواهند کرد.

به هر صورت مجموعه این عوامل، توان دولت را به تحلیل برده و ضمن ایجاد شکاف میان مردم و حاکمیت؛ نوعی ناامیدی نسبت به آینده را در میان مردم ایجاد کرده است.

دولت افغانستان با افزایش فشارهای داخلی و خارجی ظرف ماههای اخیر با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد، مشکلاتی که اثرات مخرب آن را ملت رنجدیدۀ افغانستان تحمل خواهند نمود.

لذا بهتر این خواهد بود که در یک سال باقی مانده از عمر دولت آقای کرزی و برای رفع این مشکلات، همۀ گروههای اپوزوسیون، روشنفکران، سیاستمداران و عامۀ مردم به جای مصروف نگه داشتن دولت در بازیهای سیاسی، به همکاری دولت رفته تا مشکلات ذکر شدۀ بالا به نحو بهتری حل گردد.

سرمقاله روزنامه انصار

تاریخ: 31/4/1392

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/349

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	پرجمعیت‌ترین کشور دنیا در آستانه برگزاری طولانی‌ترین انتخابات
	معیارهای دوگانه امریکا؛ از حمایت اوکراین تا سکوت در غزه
	رسانه‌های اسرائیلی از خیانت اردن به جهان اسلام شگفت زده شدند
	نیویارک تایمز:ایران بطور مستقیم با امریکا درگیر نمی شود
	کمبود نیروی جنگی در ناتو برای مقابله با روسیه
	آیا روابط ترکیه و رژیم اسراییل متوقف شد؟
	تغییر جغرافیای جنگ در خاورمیانه؛ آیا نتانیاهو موفق شد؟
	جنگ خونین و ویرانگر غزه وارد ششمین ماه شد
	توافقنامه ترامپ امریکا را مجبور به خروج از افغانستان کرد
	وضعیت غزه نشانگر بربریت ذاتی سرمایه‌داری جهانی است
	آیا واقعاٌ ترامپ مصمم به خروج از ناتو است؟
	روسیه در موضع برتر قرار دارد، پوتین به کم قانع نیست
	آیا اروپا آمادگی ریاست جمهوری مجدد ترامپ را دارد؟
	دیدار های بلینکن با سران کشورهای عرب زمینه ساز صلح در غزه می شود؟
	کشور های غربی برای اعمال تحریم بر ایران اختلاف دارند
	چین، بدون روسیه مذاکرات صلح اوکراین را تحریم می‌کنیم
	آمادگی روسیه برای جنگ با ناتو
	آیا امریکا توان منزوی کردن حکومت طالبان را ندارد؟
	ضرورت بازتعریف روابط ایران و پاکستان در دولت جدید
	دیدگاه نامزدهای انتخابات روسیه درباره جنگ اوکراین
	کمک های انسانی به غزه یا یک نمایش نظامی تمام‌عیار
	اروپا در اندیشه خارج شدن از وابستگی بیش‌ازحد به امریکا
	پافشاری روسیه بر تعامل با حکومت طالبان در افغانستان
	سیاست دولت جدید پاکستان درقبال مهاجران تغییر خواهد کرد؟
	تمرکز بر «راه لاجورد»؛ افغانستان معطل دیگران نمی‌ماند