طی روزهای گذشته موضوع گفت و گوی حامد کرزی رییس جمهوری کشورمان، با طالبان و تحرکاتی برای گشایش دفتر نمایندگی طالبان به مهمترین خبر در رسانه‌ها تبدیل شد.
در حالی که مصالحه با طالبان چند سال قبل مورد تمسخر قرار می‌گرفت، اکنون بسیاری در اروپا و امریکا و افغانستان آشکارا معتقدند که ایجاد ثبات در افغانستان ممکن است مستلزم این امر باشد. اما در واقع، طرح مذکور بدترین رهیافت در این زمان است و مادامی که طرفداران اصلی طالبان مطمئن هستند پیروزی نظامی آنها در افغانستان اجتناب‌ناپذیر است، این طرح محکوم به شکست است. بنابراین امروز هر تلاشی برای مصالحه، اعتبار توانایی امریکا و موفقیت مأموریت افغانستان را تضعیف می‌کند.
مهمترین مسئله این است که مصالحه با طالبان نابهنگام و برای موفقیت به اهداف غیرضروری است. خیلی از مردم افغانستان هنوز به شدت مخالف طالبان هستند و نه تنها آنها را بزرگترین تهدید علیه کشورخود می‌دانند بلکه ناامیدانه خواهان موفقیتی هستند که شاید با تقویت نیروهای امنیتی داخلی در کشور حاصل شود. متعاقباً، گرچه وضعیت افغانستان جدی است، اما این امر به معنای ناامیدی نیست و می‌توان این وضعیت را با تجهیز نیروهای مسلح افغانستان به خصوص ارتش، بازتعریف کرد.
در بهبوهۀ تلاش‌ها برای مذاکرات با طالبان، سئوال اصلی برای ایالات متحده و ناتو این است که آیا به پیروزی در افغانستان دست یافته است؟ و چگونه از این کشور خارج شود؟ اگر پیروزی در صورتی که گروه اکثریت طالبان به عنوان مخالفان صلح در نظر گرفته شوند قابل حصول باشد، مصالحه بین برخی عناصر طالبان و دولت افغانستان امکان‌پذیر خواهد بود، اما به شکل پارادوکس گونه‌ای در این زمان چنین اقدامی کمترین ضرورت را دارد.
اما سیاستمداران امریکایی و مقامات ناتو و مسؤولان داخلی باید بدانند که دستیابی به پیروزی در هر رویدادی مستلزم موجودیت دولتی کارآمد در افغانستان است که بتواند حاکمیت سرزمینی خود را کنترل کند و امنیت فردی را تأمین نماید و از طرف دیگر بتواند مسئولیت‌پذیری و توسعه اقتصادی ضروری برای تضمین ثبات داخلی را بر عهده بگیرد. موفقیت در این زمینه برای ثبات مملکت ضروری است. به هر حال برای رسیدن به ثبات سرتاسری در افغانستان و برای تحقق این امر اعتقاد به این که شرایط امنیتی نامناسب در افغانستان جدی است باید ابتداءً وجود داشته باشد. پس از فهم این مطلب مهم ترین راهکاری که پیش روی امریکا و متحدان قرار دارد تقویت دولت و ملت در افغانستان است، باید بیشتر بر تقویت دولت - ملت سازی در افغانستان برای مقابله اصولی با چالش‌ها تلاش صورت گیرد. نه اینکه به بهانه‌های چون عدم امضای پیمان امنیتی از جانب افغانستان، دولت و ملت این کشور را زیر فشار قرار داده و همه چیز را نادیده بگیریم.
سرمقاله شماره 180 روزنامه انصار
تاریخ: 28/11/1392
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1427
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
