در حالی که آرام آرام اعضای لوی جرگۀ مشورتی وارد کابل میشوند تا در مورد مصئونیت سربازان امریکایی در افغانستان بحث کنند، لازم است تا نکات ضروریی را از باب وظیفۀ اسلامی در این بحث یاد آور شویم.
در این مورد باید گفت که آیات و روایات بسیاری دلالت دارند كه هر گونه ارتباط و داد و ستدی كه موجب سلطه بیگانگان بر مسلمان شود، اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی، ناروا است و جایز نمی‌شمارند. فقهای اهل سنت و شیعه با توجه به آیات قرآن کریم، این مفاد را پذیرفته اند.
از طرفی، بیشك عقل در مقایسه آموزه‌های اسلام با دیگر مكاتب الهی، بر شرافت و برتری اسلام بر دیگر ادیان آسمانی حكم می‌كند؛ زیرا احكام و قوانین آن از جهات مختلف جامعیت دارد. احكام اسلام، افزون بر توجه به تمامی نیازهای دنیا و آخرت، اختصاص به زمان، مكان و افراد خاصی ندارد، بلكه همه مكانها، زمانها و افراد را فرا می‌گیرد؛ زیرا هماهنگ با فطرت انسانهاست. به همین دلیل، دین اسلام ناسخ ادیان دیگر است و از منظر حكم عقل تنها دین مورد قبول، آیین مقدس اسلام است. و دیگر ادیان آسمانی هر چند در زمان خود حجت و پذیرفته شده بوده‌اند، در عصر حاضر افزون بر نسخ، تحریف نیز شده‌اند. همچنین به حكم عقل، مسلمانان نیز از آن جهت كه پیرو دینی هستند كه نسبت به دینهای دیگر شرافت و برتری بیشتری دارد، از دیگر انسانها، حتی پیروان ادیان توحیدی، برتر و شرافتمندترند.
با توجه به این مطالب عقلی، بدیهی است كه در اسلام دستوری كه موجب ذلت وخواری مسلمانان باشد مردود و باطل است؛ زیرا پذیرش قوانینی كه موجب سرشكستگی و خواری مسلمانان شود، با آموزه‌های اسلام ناسازگار خواهد بود وسر از تناقض درمی‌آورد. بنابراین، به حكم عقل و با توجه به مقدمات یاد شده، نه تنها در اسلام احكامی كه سلطه و برتری غیر مسلمان را برمسلمان در پی دارد وجود ندارد، بلكه براساس دستورهای اسلامی باید با هر گونه پیمانی که باعث سلطه و حاكمیت كافران و بیگانگان بر مسلمانان گردد، برخورد شود. هر گونه همكاری و هماهنگی نیز كه به حاكمیت و تسلط كافران كمك كند، مصداق بارز تعاون بر اثم است و به حكم (الا تعاونوا علی الاثم و العدوان) حرام خواهد بود. در هر صورت، حكم عقل بر قبح سلطه پذیری و نفوذ ظالمان بر امتهای اسلامی با بیانات گوناگون امكان تقریر دارد، ولی به نظر می‌رسد همین مقدار كفایت می‌كند.
در پایان به ذکر این آیۀ شریفه اکتفا میکنیم:
(یا ایها الذین آمنوا لاتتخذوا بطانة من دونکم لایالونکم خبالاً ودوا ما عنتم قد بدت البغضاء من افواههم و ما تخفی صدورهم اکبر)
ای اهل ایمان، از غیر خودتان (کافران و مشرکان) همراه نگیرید که در تباهی شما کوتاهی نمی کنند. آنها رنج بردن شما را دوست دارند. همانا کینه و دشمنی از دهانشان (گفتارشان) پیداست و آنچه دلهایشان در بردارد بزرگ‌تر است.
سرمقاله شماره 167 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/8/27
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1245
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
