درباره ما  |  ارتباط با ما  |  RSS  |  آرشیو  |  1403-01-10  |  2024-03-29  |  بروز شده در: 1403/01/09 - 13:26:0 FA | AR | PS | EN
توقف واردات کالاهای بی کیفیت از تمامی مسیرهای کشور            شهدای نوار غزه به بیشتر 32500 تن رسید            مک کال خواستار آزادی یک تبعه امریکا از زندان حکومت طالبان شد             وزیر دفاع پاکستان افغانستان را منبع تروریزم علیه پاکستان خواند             جانباختن ۹۴۹ تن در حوادث ترافیکی طی شش ماه گذشته            معاون راه آهن روسیه؛ مهمان حکومت طالبان در کابل            احتمال بارندگی و سیلاب های آنی در ۳۳ ولایت کشور            تیم فوتسال کشور با شکست مقابل تایلند از رسیدن به فاینل باز ماند             پوتین ادعای جنگ روسیه با ناتو را مزخرف خواند            بیش از یک سوم جمعیت جهان با ناامنی غذایی مواجه هستند            مسی در زندگی ورزشی اش دیگر رؤیایی ندارد            هیچ ارگانی جز وزارت اطلاعات و فرهنگ حق مداخله در تخلفات رسانه‌ای ندارد             استفاده تسلیحات ما توسط طالبان پیام ضعف را منعکس می‌کند            دیدار وزیر خارجه حکومت طالبان با هیئت پاکستانی در کابل            محکومیت کشته شدن شهروندان چینی در پاکستان از سوی حکومت طالبان            






تاریخ نشر: 1392/8/24 - 09:46:34
تعداد بازدید: 1522
با دوستان خود به اشتراک بگذارید

از توافقنامه‌ دیورند با بریتانیا تا توافقنامه‌ امنیتی با امریکا
از توافقنامه‌ دیورند با بریتانیا تا توافقنامه‌ امنیتی با امریکا

به بهانه یکصد و بیستمین سالروز امضای معاهده دیورند و از دست رفتن قسمت عمده‌ای از خاک کشور، بر آن شدیم تا با الهام از تاریخ، مسئله امضای پیمان دوجانبه امنیتی میان افغانستان و امریکا را در این گزارش مورد مداقه بیشتر قرار دهیم.

به گزارش انصار به نقل از پیام آفتاب، 120 سال پیش در چنین روزهای، در 21 عقرب و 12 اکتبر،‌ توافقنامه‌ای میان (امیرعبدالرحمان خان) و (سر مارتین دیورند) بسته شد که بعدا به (معاهده دیورند) شهرت یافت. به موجب این توافقنامه سرحدات کنونی افغانستان با پاکستان از واخان در شرق تا مرز ایران در جنوب غرب مشخص شد و بخش‌های وسیعی از خاک افغانستان به انگلیس‌ها واگذار شد. از طرفی،‌ در برهه کنونی از تاریخ سیاسی کشور، افغانستان در حال امضای معاهده‌ای امنیتی و بلند مدت با امریکا است که برخی مفاد آن از نظر بسیاری از کارشناسان  امور و سیاستمداران کشور به ضرر ملت افغانستان تمام خواهد شد.

سایت خبری تحلیلی پیام آفتاب به بررسی بسیار مختصر اوضاع سیاسی کشور در سال 1893 و تطبیق آن بر اوضاع کنونی، شرایط لازم برای امضای توافقنامه دوجانبه امینیتی(BSA) افغانستان-امریکا را مورد بررسی دقیق‌تر قرار داده است که خدمت خوانندگان عزیز تقدیم میشود.

افغانستان، از آغاز استقلال و تشکیل حکومت‌های مستقل، به دلیل قرار گرفتن در موقعیت ژئوپلتیکی هلال مرکزی آسیا،  همواره مورد چشم داشت کشورهای قدرتمند بوده است. بر اساس تئوری‌های سیاسی قُدما، هر کس که بر این نقطه از جهان تسلط داشته باشد، میتواند تمام کشورهای اطراف را تحت تسلط خود قرار دهد. از همین رو استعمار، با دسیسه‌های مختلف، ملت افغانستان را متحمل مشقات و مضرات فراوانی کرده است.

از جمله این دسیسه‌ها توافقنامه‌هایی بوده است که حاکمان کشور در برخورد با قدرت‌های خارجی به امضا رسانیده اند. با مطالعه تاریخ متوجه میشویم که در عمده موارد، این قراردادها به ضرر ملت افغانستان تمام شده است.

یکی از این قراردادها که تمامیت ارضی کشور را در مواجه با استعمار انگلیس به بازار حراج گذاشت، توافقنامه دیورند است که میان عبدالرحمان خان و (سر مارتین دیورند) به عنوان دبیر امور خارجه هند انگلیسی در کابل به امضا رسید.

امضای این توافقنامه در سلسله توافقنامه‌های پیش از آن بود که در تمام آنها افغانستان در مواجهه با هند بریتانیایی دچار ضررهای فراوان و از دست دادن قسمت‌های وسیعی از خاک افغانستان شد.

معاهده مثلث لاهور

این توافقنامه سه جانبه میان (شاه شجاع) نوه احمدشاه درانی، (مکناتن) نماینده حاکم انگلیسی هند و (رنجیت سینگ) پادشاه پنجاب در 26 جون  1838 م. که در هیجده ماده تنظیم یافته بود به امضا رسید. این اولین توافقنامه از سلسله توافقنامه‌هایی بود که حاکمان افغان، با آن تمامیت ارضی افغانستان را به چالش کشیدند.

در اولین و آخرین ماده‌های عهد نامه مثلث لاهور آمده است:

ماده اول: خانواده سدوزایی تمام نقاط و علاقه‌جات که در دو طرف رود سند واقع و جزء علاقه کشمیر تا حدود شرقی و غربی و شمال و جنوبی اتک و توابع پشاور و یوسفزایی و کوهات و سایر توابع پشاور تا حد خیبر و وزیری و تانک و کرانک و کاله باغ و دیره اسماعیل و توابع آن و علاقه جات ملتان و تمام ملحقات آن را به ملکیت و حاکمیت (رنجیت سنک پادشاه سیکها)  تصدیق کرده و خانواده سدوزایی نسلاً بعد نسل و بطناً بعد بطن هیچ گونه ادعایی به نقاط مذکور و ممالک موصوفه نخواهد داشت و ممالک مذکور متعلق به ( رنجیت سنک )  و خانواده او نسلاً بعد نسل و بطناً بعد بطن خواهد بود.

مادهء هیجدههم: شاه شجاع و سایر خانوادهء سدوزایی بدون اجازهء و تصویب کمپانی انگلیس و مهاراجه رنجیت سنک، معامله و سر و کاری با احدی از پادشاهان غیر نخواهد داشت و هرگاه پادشاه خارجی عزم لشکر کشی از راه افغانستان به خاک کمپانی انگلیسی یا مهاراجه بنماید شاه شجاع متعهد میشود با قوای خود از آن جلوگیری کند.

معاهده جمرود

معاهده جمرود میان (سردار غلام حیدر خان) ولیعهد دوست محمد خان و (سرجان لارنس) گاورنرجنرال پنجاب در 30 مارچ 1855 م. در جمرود به امضا رسید. بر اساس این معاهده استقلال افغانستان غالب با ولایات سواحل راست سند و بلوچستان رسماً به انگلیس تسلیم گردید. تاریخ دان شهیرغلام محمد غبارمعاهده سه فقره‌ای جمرود را نخستین عهد نامه دولت محمد زایی میخواند که به دیکته انگلیس‌ها توسط نماینده امیر دوست محمد خان بدون چون و چرا و حتی بدون تصحیح یک کلمه آن امضاء گردید. در این معاهده آمده بود:

ماده اول: مابین (آنریبل ایست اندیا کمپنی) و جناب (امیر دوست محمد خان) والی کابل و آن ممالک افغانستان که در قبضه او میباشد، و ورثای امیر مذکور صلح و دوستی دوامی خواهد بود.

ماده دوم: (آنریبل ایست کمپنی) معاهده مینماید که احترام آن علاقه جات افغانستان را که حالا در تصرف امیر مذکور میباشند، بکنند و ابداً در آنها مداخله ننمایند.

مادهء سوم: جناب امیر دوست محمد خان والی کابل و آن علاقه جات افغانستان که حالا در قبضه او میباشند، عهد مینماید از طرف خود و از طرف ورثای خود علاقه جات آنریبل ایست کمپانی را احترام نماید و ابداً در آنها مداخله ننمایند، و با دوستان آنریبل ایست اندیا کمپانی دوست باشند و با دشمنان کمپانی مذکور دشمن باشند.

معاهده گندمک

این عهد نامه در گندمگ بتاریخ 26 می1879 م. میان امیر محمد یعقوب خان نواسه امیر دوست محمد خان و (سرلویس کیوناری) نماینده سیاسی انگلیس طی ده ماده به امضا رسید.

بدین طریق امیر محمد یعقوب خان علاقه کرم تا ابتدای جاجی، درهء هیبتناک خیبر تا کناره شرقی هفت چاه، لندی کوتل و سیبی و پشین را تا کوه کوژک و استقلال افغانستان را یک جا به هند برتانیایی تسلیم دادند. به استقبال موفقیت این معاهده (لیتن)؛ گاورنرجنرال هند بریتانیایی و کابینه (دیزرایلی) در لندن از شادی این فتح عظیم و سهل الحصول که شاهرگ‌های حیاتی سوق الجیشی افغانستان را ( بولان، پیوار و خیبر ) در دسترس انگلیس گذاشته بود، جشن گرفتند.

معاهده دیورند

یک هیأت انگلیسی به تاریخ 12 اکتوبر 1893  به رهبری (مار تیمر دیورند) با شش نفر همراه با 463 حیوان باربر و 324 نفر عمله از راه خیبر به کابل مواصلت کردند و از طرف حکومت امیرعبدالرحمان خان با بیست و یک آتش توپ استقبال گردیدند. مدت اقامت این هیت در کابل متجاوز از 40 روز طول کشید و مذاکرات ظاهراً در فضای دوستانه... پیش میرفت. در مرحله نخست طرف انگلیسی مسئله سرحد افغانستان و روسیه را پیش کشید و اظهار داشت که چون دو دولت روس و انگلیس قبلاً به موافقه رسیده اند که رودخانه پنج ( یا آموی علیا ) در این قسمت سرحد افغانستان شناخته شود، امیر عبدالرحمان باید مناطقی را که در شمال رودخانه مذکور به زیر تصرف خود کشیده است، تخلیه کند.... امیر موافقت کرد که سرزمین‌های روشان و شغنان ماورای آمو را ترک بگوید، به شرط آنکه روس‌ها و متحدینشان به مناطق واقع در جنوب رودخانه مداخله نکنند. دیورند این شرط را پذیرفت و موضوع توسط موافقتنامه مورخ 12 نوامبر 1893 تسجیل یافت. سپس هیأت انگلیسی موضوع تعین سرحد بین افغانستان و متصرفات آن کشور را در هند که موضوع اصلی مسافرت آن به کابل بود مطرح ساخت. نتیجه مذاکرات در این باره انعقاد معاهد مورخ 12 نوامبر 1893 در مورد سرحد شرقی و جنوبی افغانستان از واخان تا سرحد ایران بود که بنام (خط دیورند) شهرت یافت و فاصله 2430 کیلومتر مرز مشترک میان کشور افغانستان و پاکستان را تشکیل میدهد.

به موجب این معاهده، امیر از ادعای افغانستان بر مناطقی مثل سوات، باجور، چترال، وزیرستان و چمن صرف نظر کرد. طرفین موافقت نمودند تا حدبخشی در خود محل توسط هیأت مختلط صورت گیرد.

سرانجام طبق معاهده دیورند، گویا امیر عبدالرحمان خان قطعات وسیعی از خاک افغانستان را به برتانیا واگذار شد.

البته عمده این مناطق، در معاهده‌های قبلی به هندبریتانیایی تسلیم شده بود، اما با انعقاد این توافقنامه، انگلیس حاکمیت خود را در این مناطق با قاطعیت تمام، مسجل نمود.

در برابر این همه گذشت از طرف حکومت عبدالرحمان خان، حکومت انگلیس فقط حاضر شد تا اعانت مالی آن دولت به امیر از 1200000 کلدار به 1800000  افزایش بدهد و طرفین در خاتمه مذاکرات در یک (دربار) عمومی اتحاد شان را اعلان کردند.

امیر عبدالرحمان خان مانند اجداد خود یکبار در سال 1880 م. به غرض استقرار تاج و تخت شخصی خود از استقلال و خاکهای افغانستان در برابر انگلیس گذشت و در سال 1893 این گناه و عمل شرم آور نا بخشودنی را بار دگر تکرار کرد.

متن اصلی سند این توافقنامه هم اکنون در کتابخانه بریتانیا نگهداری میشود.

پاکستان؛ میراث‌خوار اراضی از دست رفته در دیورند

پس از استقلال پاکستان از هند در 1947 م. این کشور بر حفظ مرزهای تعیین شده در توافقنامه دیورند، بر اساس موازین بین المللی تاکید کرد؛ مسئله‌ای که دست کم در 30 سال گذشته مورد مناقشته میان افغانستان و پاکستان شده است.

البته از آنجایی که هدف از تهیه این گزارش بررسی قانونی مدعیات پاکستان در خصوص این مسئله نیست، به بحث در این خصوص نمی پردازیم، اما مخاطبین گرامی باید اطلاع داشته باشند که از دیدگاه کارشناسان سیاسی، یکی از عواملی که باعث شده است که پاکستان همواره با وجود یک افغانستان بیثبات در منطقه اصرار کند، مناقشه بر سر مسئله دیورند است. چرا که در صورت وجود یک اداره سیاسی منسجم، قطعا افغانستان مسئله دیورند را در مراجع قانونی بین المللی مطرح و به دفاع از حقوق مسلم خود خواهد پرداخت، که این خواسته پاکستان نیست.

عبرت آموزی در مدرسه تاریخ

مطالعه تاریخ و پند گرفتن از آن از جمله مواردی است که هر انسان عاقلی با استفاده از آن میتواند به درک درستی از واقعه‌های آتی بپردازد.

در متون قرآن و پیشوایان دین اسلام هم بر مطالعه تاریخی تاکید به سزایی شده است. حضرت علی(ع) در این خصوص خطابه زیبایی دارند که (براى امور واقع نشده به آنچه واقع شده است استدلال نما و با مطالعه قضایاى تحقّق یافته، حوادث یافت نشده را پیش‏بینى کن؛ زیرا امور جهان، همانند یک دیگرند...).

افغانستان همواره در مواجهه با قدرت‌های استعماری متحمل رنج و دردهای فراوانی شده است و به دلیل موقعیت خاص این سرزمین، در طول تاریخ امپراطوری‌های قدرت همانند انگلیس، شوروی و امریکا همواره بدان چشم دوخته بودند.

نمونه این رنج‌ها سلسله معاهداتی است که منتج به عقد توافقنامه دیورند و از دست رفتن قسمت اعظم خاک کشور گردید.

برگزاری لویه جرگه به منظور سپردن مسئولیت به دوش بزرگان کشور

اما در برهه کنونی از تاریخ، ملت افغانستان با یک تصمیم سرنوشت ساز در خصوص آینده خود مواجه است و آن مسئله عقد توافقنامه امنیتی با امریکا است. از این رو حاکمان کنونی باید با عبرت از تاریخ و با هوشیاری کامل نسبت به مفاد آن دست به امضای این توافقنامه بزنند، تا نسل‌های آتی کشور به آنها به چشم حاکمان بیبصیرت نگاه نکنند.

ارگ ریاست جمهوری در صدد است تا با برگزاری لویه جرگه مشورتی، مسئله امضای این پیمان را از دوش خود برداشته و به دوش بزرگان کشور اندازند، در حالیکه بر اساس ادعای کارشناسان مفاد این توافقنامه قبلا به امضای سران دو کشور رسیده است و حکومت تنها قصد دارد تا با برگزاری این جرگه مسئولیت تاریخی را از دوش خود برداشته و به دوش بزرگان کشور بیندازد. در حالیکه برگزاری لویه جرگه مشورتی از دیدگاه آگاهان امور در این برهه از تاریخ به صلاح کشور نیست.

 

ثانیاً درست است که لویه جرگه به عنوان بازوی حکومت برای مشورت با سران مردم و به عنوان یکی  از عنعنات افغانستان در قانون اساسی کشور گنجانده شده است، اما بررسی این مسئله در صلاحیت لویه جرگه مشورتی نیست. بسیاری از نمایندگان پارلمان برگزاری این جرگه را تحریم کرده و اعلام کرده اند که از آدرس پارلمان کسی در لویه جرگه شرکت نخواهد کرد. حتی در صورتی که جرگه مشورتی حکم به تایید این توافقنامه دهد، بررسی مفاد آن به عهده نمایندگان پارلمان است، چرا که از دید کارشناسان، کسانی که در لویه جرگه شرکت میکنند، آگاهی کافی برای تصمیم گیری در زمینه این معاهده را ندارند.

ثالثا اینکه حکومت در دعوت بزرگان کشور به لویه جرگه، آزادی عمل داشته و چه بسا بسیاری از کسانی که مخالف امضای این معاهده هستند اصلا از طرف حکومت برای شرکت در جرگه دعوت نشوند.

رابعا اینکه دولت ممکن است در ورای برگزاری لویه جرگه مشورتی، اهداف دیگری برای برگزاری آن داشته باشد که از جمله آن تحمیل نامزد مورد اعتماد خود در انتخابات ریاست جمهوری  به بزرگان کشور است. از این رو عمده نامزدان انتخابات ریاست جمهوری نظر مخالفی با برگزاری این جرگه عنعوی در این برهه از تاریخ دارند.

از طرفی امریکا از این مسئله میترسد که با پایان دوره کنونی حکومت افغانستان، دیگر هیچ گاه نتواند امضای این معاهده را بر گرده ملت افغانستان تحمیل کند. چه اینکه برخی نامزدان انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرده اند که در صورت پیروز شدن در انتخابات، عمده قوانین و حتی قوانین اساسی کشور را برای اصلاح مجدد به پارلمان خواهند فرستاد.

از این رو مسئله برگزاری لویه جرگه در این برهه از تاریخ با موانع قانونی فراوانی روبرو است.

اعطای مصونیت قضایی به نظامیان امریکایی؛ خواری ملت افغانستان در برابر امریکا

از جمله مفادی از پیمان امنیتی که مورد مناقشه قرارگرفته است اعطای مصونیت قضایی به نظامیان امریکایی یا در حقیقت همان کاپیتولاسیون است، مسئله‌ای که منشأ برخی انقلاب‌ها در منطقه و جهان بوده است، به عنوان مثال، یکی از سرچشمه‌های اعتراضات ملت ایران به رهبری امام خمینی در برابر رژیم گذشته شاهنشاهی، مسئله اعطای مصونیت قضایی به نظامیان امریکایی موجود در ایران بود. محمدرضا شاه پهلوی بیش از سه دهه گذشته قصد داشت تا لایحه کاپیتولاسیون را بر گرده ملت ایران تحمیل کند، اما با آگاهی رساندن روشنفکران جامعه و در صدر آنها امام خمینی، و با اعلام این که تصویب این قانون باعث ارجحیت خون یک امریکایی در قبال یک ایرانی است، تصویب این لایحه با مخالفت مواجه شد، تا اینکه به سقوط نظام شاهنشاهی و استقرار نظام دموکراسی و جمهوریت در این کشور انجامید.

وزیر خارجه امریکا در خصوص این بخش از موافقتنامه امنیتی گفته است، در صورتی که نیروهای امریکایی مصونیت قضایی نداشته باشند، موافقتنامه امنیتی و دفاعی بین دو کشور امضا نخواهد شد. وی گفت که در تمام کشورهایی که امریکا نیرو دارد، سربازان اش از مصوونیت قضایی برخوردارند اما در عین زمان تاکید کرد که هیچ مجرمی از مجازات معاف نخواهد شد. او گفت سربازانی که مرتکب جرم شده اند در امریکا محاکمه و به سزای اعمال شان میرسند.

وزیر خارجه امریکا اذعان داشت که حرفی از مصونیت قطعی در افغانستان درمیان نیست. نظامیان امریکا اگر قانون افغانستان را نقض کنند، خودمان آنها را محاکمه میکنیم، در هرجایی که نیروهای ما حضور دارند، با همین روش محاکمه می‌شوند و ما نمی‌خواهیم قانون اساسی خود را در افغانستان نادیده بگیریم.

در حالیکه همانطور که در طول تاریخ شاهد آن بوده ایم، موارد نادری بوده که یک تخلفگر امریکایی به سزای واقعی جنایات مرتکب شده در کشور دیگر بپردازد. همانند سرنوشت سرباز امریکایی که چند سال پیش از اعضای بدن مردم افغانستان کلکسیونی ایجاد کرده و آنها را نگهداری میکرد. چه کسی میداند این سرباز که عکس‌های جسارت بدن او نسبت به اعضای بدن افغان‌ها در نشریه (رولینگ استون) در سال 1390 منتشر شد، یا سربازانی که برای سرگرمی افغان‌ها را به هدفی برای تیراندازی تبدیل کردند، یا سربازانی که بر جنازه افغان‌ها ادرار کردند یا هزاران مورد مشابه دیگر چه محکومیت‌هایی را سپری کرده اند؟

بنابراین مسئله امضای پیمان امنیتی دوجانبه با امریکا از بحث‌هایی است که روشنفکران جامعه و آگاهان سیاسی و رسانه‌ها باید چگونگی تحقق آن را به گوش ملت افغانستان برسانند، چرا که در نهایت این ملت است که متحمل تمام فشارها و ضررها خواهد شد.

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1225






*
*

*



نیز بخوانید

روسیه در موضع برتر قرار دارد، پوتین به کم قانع نیست


آیا اروپا آمادگی ریاست جمهوری مجدد ترامپ را دارد؟


دیدار های بلینکن با سران کشورهای عرب زمینه ساز صلح در غزه می شود؟


کشور های غربی برای اعمال تحریم بر ایران اختلاف دارند


چین، بدون روسیه مذاکرات صلح اوکراین را تحریم می‌کنیم


آمادگی روسیه برای جنگ با ناتو


آیا امریکا توان منزوی کردن حکومت طالبان را ندارد؟


ضرورت بازتعریف روابط ایران و پاکستان در دولت جدید


دیدگاه نامزدهای انتخابات روسیه درباره جنگ اوکراین


کمک های انسانی به غزه یا یک نمایش نظامی تمام‌عیار


اروپا در اندیشه خارج شدن از وابستگی بیش‌ازحد به امریکا


پافشاری روسیه بر تعامل با حکومت طالبان در افغانستان


سیاست دولت جدید پاکستان درقبال مهاجران تغییر خواهد کرد؟


تمرکز بر «راه لاجورد»؛ افغانستان معطل دیگران نمی‌ماند


چرا هند از اسرائیل حمایت می‌کند؟


کشته و زخمی شدن 772 درگزارش سالانه یک نهاد حقوق بشری


بازی پنهانی امریکا، روسیه و چین با حق وتو


بعد از گذشت دوسال ؛ آینده‌ی نامعلوم کی‌یف با ورود به سال سوم جنگ


احتمال تسلیمی اوکراین به روسیه و نابودی ائتلاف ناتو در صورت پیروزی ترامپ


ایران ابرقدرت منطقه‌ای در برابر نفوذ امریکا و اسرائیل شده است


آیا تغییر رژیم اوکراین در راه است؟


روزگار دشوار اروپا در محاصره ترامپ و پوتین


گزارش جدید یوناما از نوع زندگی زنان در افغانستان؛ در آستانه نشست دوحه


امریکا به دنبال تشکیل دولت مستقل فلسطینی؛ اتمام صبر بایدن در برابر نتانیاهو تمام


شورای امنیت سازمان ملل باید اصلاح شود





پربازدیدها
پربحث ها


اخبار تازه را در موبایل خود ببینید.

ansarpress.com/m



نظرسنجی

به نظر شما با پذیرفتن خط دیورند و مرز فعلی بین افغانستان و پاکستان توسط افغانستان، صلح در افغانستان برقرار میشود؟

بله

خیر

معلومـ نیست

مشاهده نتایج


آخرین خبرها

ضرر یک میلیارد دالری افغانستان بخاطر محدودیت‌ بر زنان شاغل

توقف واردات کالاهای بی کیفیت از تمامی مسیرهای کشور

شهدای نوار غزه به بیشتر 32500 تن رسید

مک کال خواستار آزادی یک تبعه امریکا از زندان حکومت طالبان شد

وزیر دفاع پاکستان افغانستان را منبع تروریزم علیه پاکستان خواند

جانباختن ۹۴۹ تن در حوادث ترافیکی طی شش ماه گذشته

معاون راه آهن روسیه؛ مهمان حکومت طالبان در کابل

احتمال بارندگی و سیلاب های آنی در ۳۳ ولایت کشور

تیم فوتسال کشور با شکست مقابل تایلند از رسیدن به فاینل باز ماند

پوتین ادعای جنگ روسیه با ناتو را مزخرف خواند

بیش از یک سوم جمعیت جهان با ناامنی غذایی مواجه هستند

مسی در زندگی ورزشی اش دیگر رؤیایی ندارد

هیچ ارگانی جز وزارت اطلاعات و فرهنگ حق مداخله در تخلفات رسانه‌ای ندارد

استفاده تسلیحات ما توسط طالبان پیام ضعف را منعکس می‌کند

دیدار وزیر خارجه حکومت طالبان با هیئت پاکستانی در کابل

محکومیت کشته شدن شهروندان چینی در پاکستان از سوی حکومت طالبان

صف آرایی تیم فوتسال کشور مقابل تیم تایلند

کمک ۱۵ میلیون یورویی آلمان به افغانستان

هنوز هم نام بیشتر از ۲۰ مقام طالبان در فهرست سیاه قرار دارد

وعده همکاری چین با سکتور صحت افغانستان

برگزاری مراسم دستاربندی برای زندانیانی که حافظ قرآن شدند

امریکا از تحریم‌های جدید علیه ایران و گروه‌های مقاومت خبر داد

تکذیب هرگونه همکاری نظامی با اسرائیل از سوی ترکیه

تساوی تیم‌‌های ملی برازیل و اسپانیا در نبردی پرگول

کمک۸۸۰ میلیون دالری صندوق بین المللی پول به اوکراین


خبرهای پزشکی


خبرگزاري انصار ©  |  درباره ما  |  ارتباط با ما  |  نسخه موبایل  |  پیوندها  |  طراحى و پشتيبانى توسط: شركت شبكه نگاه
استفاده از مطالب اين سايت با ذكر منبع (لينك سايت) مجاز است.