زلمی خلیلزاد مقامـ سابق دولت امریکا، که پس از حدود یک سال تلـاش و ایجاد دفاتر تبلیغاتی برای کسب پست ریاست جمهوری افغانستان، با ناکامی و عدمـ پذیرش وی از سوی مردمـ مجاهد افغانستان روبرو گشت، باردیگر به وظیفۀ خود که همانا دفاع از کشورش (امریکا) میباشد بازگشته است. به گزارش انصار به نقل از رسانههـا، خلیل زاد و همکار سابق دیگرش در وزارت خارجۀ امریکا، مطلبی را در مورد موضوع هستهای ایران نگاشته است که در بخشی از آن چنین آمده است:
دو کلمه همـ از زلمی خلیلزاد
واشنگتن در چارچوب مذاکره و توافق با ایران باید این کشور را وادار به توقف کامل غنیسازی کند. زلمی خلیلزاد در تحلیلی که در نشنال اینترست منتشر شده، با بیان اینکه ایران به قابلیتهای کلیدی در برنامه هستهای خود رسیده و بر بسیاری از قدرتهای منطقه برتری دارد، مینویسد: توافق هستهای مورد نظر ایران، رضایت امریکا را جلب نخواهد کرد و به توقعات آن پاسخ نخواهد داد. حکومت ایران نه تنها با انتقال اورانیومـ غنی شده به خارج موافق نیست بلکه خواهان برخورداری از حق غنیسازی صنعتی و ذخیرهسازی آن است.
سفیر سابق امریکا در افغانستان ادامه داد: واشنگتن باید تحریمـها را تا زمانی که بازرسان تایید نکردهاند که تهران برنامه هستهای را متوقف کرده است، همچنان ادامه دهد. تایید توقف برنامه هستهای میتواند راه را برای رسیدن به توافق باز کند؛ توافقی که سه محور اصلی خواهد داشت؛ غنیسازی اورانیومـ توسط ایران، راکتور آب سنگین در اراک و پذیرش نظامـ بازرسی از سوی ایران.) در حالت ایدهآل هرگونه توافق جامع با ایران باید تهران را به توقف غنیسازی مجبور کند. خلیلزاد افزود: منافع امریکا با رسیدن به یک توافق که بر مبنای آن ایران ذخایر اورانیومـ غنی شده خود را از کشور خارج کند و فعالیت تاسیسات غنیسازی کنونی خود را متوقف کند، تامین خواهد شد.
جامعه جهانی میتواند حق غنیسازی ایران را به رسمیت بشناسد و در مقابل ایران تا زمانی که جامعه جهانی تعیین کند که غنیسازی تنها گزینه مقرون به صرفه موجود برای تامین سوخت راکتورهای غیرنظامی ایران است، از غنیسازی خودداری خواهد کرد(!) با توجه به برآوردهای کنونی، این اتفاق تا بیش از یک دهه آینده روی نخواهد داد.به ادعای خلیلزاد یک توافق جامع با ایران شامل پذیرش پروتکل الحاقی و بازرسی همه جانبهای است اما او درباره لغو تحریمـها میگوید: شماری از تحریمـها باید بر جای خود باقی بماند تا به تخلفات ایران در زمینه تروریسمـ، مداخله در منطقه و حقوقبشر رسیدگی شود!
کراکر: ایرانیها دشمنی عمیق ما را فراموش نخواهند کرد
یک دیپلمات ارشد امریکایی با وجود اذعان به بیصداقتی و عهدشکنیهای گذشته دولت متبوع خود، خواستار حفظ موضع طلبکاری و قوت مقابل ایران شد. رایان کراکر سفیر سابق امریکا در عراق و افغانستان در نیویورکتایمز نوشت: ماه گذشته زمانی که باراک اوباما و حسن روحانی برای نخستینبار با یکدیگر مکالمه تلفونی انجامـ دادند، سطح انتظارها از روابط دوجانبه بالـا رفت. آنهایی که به راهحل دیپلماتیک برای بنبست هستهای امیدوار بودند، از اینکه یک معامله بزرگ در پیش است به هیجان آمدند. هر چند ناظران بینالمللی امیدوار بودند که در ملـاقات مقامات تهران و واشنگتن، یک توافق نسبی رقمـ بخورد، اما این اتفاق نیفتاد و نمایندگان ایران و امریکا در حاشیه اجلـاس ژنو بدون اینکه توافقی را امضاء کنند با یکدیگر دیدار کردند. برای اواخر هفته جاری نیز یک نشست هستهای دیگر در ژنو برنامهریزی شده است.
وی میافزاید: (به رغمـ سه دهه روابط خصمانه، شاید اغلب امریکاییها از این نکته آگاه نباشند که مذاکرات در گذشته با ایران موفق بوده و میتواند بار دیگر نیز موفق شود. بلـافاصله پس از حادثه تروریستی 11 سپتامبر - زمانی که من در وزارت خارجه حضور داشتمـ - من با دیپلماتهای ایرانی در مورد گامـهای آتی در افغانستان مذاکره کردمـ. در آن زمان ما دشمن مشترکی به نامـ القاعده و طالبان داشتیمـ و دو دولت میخواستند شانس خود را در همکاری با یکدیگر امتحان کنند. دیپلماتهای ایرانی رویکرد سازنده، پراگماتیک و متمرکزی در این مورد داشتند و یک نقشه ارزشمند در اختیار ما قرار دادند که نشان میداد طالبان دستور اقدامـ علیه امریکا را پیش از آغاز عملیات نظامی ایالـات متحده صادر کرده است. آنها همچنین از حامیان اقدامـ در افغانستان بودند.
ما در ماههای پایانی سال 2001، در مکانهای مختلفی با یکدیگر دیدار کردیمـ و یک توافقنامه ایرانی - امریکایی در کنفرانس بن که با دستور کار افغانستان برگزار شده بود، بین ما شکل گرفت). کراکر در عین حال نوشت: زمانی که برای بازگشایی سفارت امریکا در افغانستان به کابل رفتمـ، به گفتوگو با ایرانیان ادامه دادمـ. ما توافقنامههای متعددی در زمینههای امنیتی و بازسازی عراق امضا کردیمـ همینطور پیش میرفتیمـ تا اینکه جورج بوش، رئیسجمهور وقت امریکا نطق مشهور خود را در مورد محور شرارت در اوایل سال 2002، ایراد کرد. حکومت ایران با وجود همکاری با امریکا در حل مساله افغانستان، در این فهرست قرار گرفته بود، و ایالـات متحده نشان داد به طور عمیقی با ایران دشمنی دارد. همکاریهای واقعی ایران و امریکا پس از اظهارات بوش متوقف شد. در آن زمان ما و ایرانیان در حال مذاکره برای انتقال گلبدین حکمتیار، از بازداشت خانگی در ایران به افغانستان بودیمـ. اما با توجه به اقدامـ بوش، ایرانیان به جای انتقال محرمانه وی به افغانستان، حملـاتی علیه ائتلـاف حمله به افغانستان انجامـ دادند.
من یک دور مذاکره دیگر نیز با ایرانیان داشتمـ. سال 2007، زمانی که سفیر امریکا در عراق بودمـ با دیپلماتهای ایرانی پای میز مذاکره نشستمـ تا آنها را به قطع حمایتها از گروههایی مانند ارتش مهدی، تحت رهبری مقتدی صدر، متقاعد کنمـ. اما برخلـاف مذاکرات افغانستان، این گفتوگوها که با پوشش وسیع رسانهها همراه بود، راه به جایی نبرد. دیپلمات امریکایی مینویسد: جمهوری اسلـامی ایران، به طور روشن دشمن امریکا به شمار میرود اما در عین حال یک بازیگر مهمـ محسوب میشود و مانند تمامی حکومتها میتواند زمانی که پای منافعش در میان باشد، پراگماتیک و منعطف باشد. در صورتی که دولت اوباما از درس مذاکرات سال 2001 با ایران استفاده کند، میتواند بار دیگر یک موفقیت را در مذاکره با ایران به ثبت برساند.
کراکر معتقد است: امریکاییها باید برای مذاکره درخصوص موضوعاتی فراتر از پرونده هستهای آمادگی داشته باشند. من ماه گذشته این موضوع را به مقامات ایرانی نیز یادآوری کردمـ. من در جریان ملـاقات با مقامات ایرانی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک در این زمینه صحبت کردمـ و از امکان گفتوگو در مورد مسائلی نظیر افغانستان و سوریه سخن گفتمـ و آنها نیز رویکرد مثبتی داشتند. وی میافزاید: در نهایت، امریکا باید به طور صریح اعلـامـ کند به دنبال تغییر رژیمـ در ایران نیست. نگرانی ایرانیان در این زمینه نامحدود و قابل درک است. در سال 1953، سرویسهای جاسوسی امریکا و انگلیس به کودتا علیه دولت محمد مصدق کمک کردند. این تصویری است که کمتر امریکاییها آن را به یاد دارند؛ اما ایرانیان به خوبی آن را به یاد میآورند و فراموش نخواهند کرد. کراکر در عین حال به سبک تمامـ امریکایها عنوان کرد: ایران باید در مذاکرات گامـ اول را بردارد.
لوموند دیپلماتیک: اوباما میخواست اما نتوانست جنگ دیگری راه بیندازد
یک نشریه دیپلماتیک فرانسوی معتقد است امریکا به خاطر جنگهای بیفکر خود به ابرقدرت رو به خاموشی و افول تبدیل شده است. لوموند دیپلماتیک تصریح میکند به همین دلیل نیز اوباما با وجود جنگطلبی، از ماجرای سوریه پا پس کشید. این نشریه در یادداشتی تحلیلی خاطرنشان کرد: ایالـات متحده که ظرف 6 ماه گذشته به ققنوس برآمده از خاکستر اقتصاد خویش تبدیل شده، اکنون به جایگاه امپراتوری رو به خاموشی تنزل یافته با رئیسجمهوری که مردّد است. اینک نوشتن درباره ضعف شگفتآور امریکا جنبهای انبوه پیدا کرده است. اعتبار ابرقدرتی امریکا با عقبنشینی از حمله به سوریه صدمه دید.
لوموند دیپلماتیک خاطر نشان میکند: به گذشته بنگریمـ. جنگ ویتنامـ توسط جان کندی و لیندون جانسون به بهانه جلوگیری از سقوط (زنجیرهوار) یک سلسله از کشورها در دامن کمونیسمـ شوروی و چینی آغاز شد. برای ایالـات متحده این امر در ارتباط با منزلت کشور بود. سه میلیون از ساکنین هندوچین کشته شدند اما امریکا بالـاخره مجبور به فرار مفتضحانه شد. همچنین به شکلی سرهمـبندی شده از سوی جورج بوش، جنگ عراق میبایست رژیمی را تنبیه کند که همچون ایران (محور شرارت) بود. باز همـ برای ایالـات متحده پای منزلت در میان بود. قدرت به حکومت رسیده در بغداد به لطف سربازان امریکایی، هرگز به اندازه امروز به تهران نزدیک نبوده است. نشریه فرانسوی افزود، (من با همه جنگها مخالف نیستمـ اما در مقابل یک جنگ ابلهانه میایستم)، این سخنان سناتور اوباما در سال 2002 بود که با دخالت نظامی کشور در عراق مخالف بود اما وقتی به ریاست جمهوری رسید، همـ او بود که به (جنگ) در افغانستان شدت بخشید پیش از آنکه مجبور به عقبنشینی شود.
در مورد سوریه، طرفداران دخالت نظامی از او میخواستند که به خود آید. او میبایست با استفاده از زور بدون اجازه شورای امنیت قوانین بینالمللی را زیر پا بگذارد؛ به نظر کنگره اهمیت ندهد و پس از آنکه کاخ سفید از آن نظر خواست در صورت مخالفت کنگره با دخالت نظامی آن را دور بزند؛ و بالـاخره عملیات نظامی را با حمایت متحدینی بسیار اندکتر از (اتحاد کشورهای داوطلب) جورج بوش آغاز کند. از همه بدتر آنکه، رئیسجمهور ایالـات متحده در شرایطی تن به این ماجراجویی میداد که اکثریت همـوطنانش با آن مخالف بودند و گروهی از آنان میپنداشتند که ارتش امریکا در سوریه (نیروی هوایی القاعده) خواهد بود. بدین ترتیب اوباما تردید کرد و به نظر میرسد به این نتیجه رسید که حیثیت دولتش با عدمـ آغاز یک (جنگ...) جدید در خاورمیانه هنوز برای مدتی بر جای باقی خواهد ماند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1158