فشارهای امریکا به دولت افغانستان برای امضای پیمان امنیتی و دادن امتیازات به ارتش امریکا همچنان ادامه دارد. اخیراً نیز سفیر امریکا در افغانستان کمکهـای واشنگتن به کابل را به توافقنامه امنیتی دو جانبه مشروط کرده است.
بدون شک این گونه صحبتهـای مقامات امریکایی را در ارتباط با ایجاد پایگاههـای نظامی آن کشور در افغانستان در قالب امضای 'توافقنامه امنیتی' و درخواست اعطای مصئونیت قضائی برای امریکائیان در افغانستان را میتوان در چارچوب مداخله گرایی امریکایی تبیین و تفسیر کرد.
حدود 12 سال قبل کشورهای غربی به سردمداری امریکا با بهره برداری از فضای خاص پس از انفجارهای 20 سنبله نیویورک، لشکرکشی خود را به افغانستان آغاز کردند. این سیاست تهاجمی امریکا درحالی به اجرا درآمد که افکار عمومی برای انجامـ این لشکرکشی آماده شده بود. هدف از این لشکر کشی مبارزه با گروههای تروریستی القاعده و طالبان و مبارزه با کشت و قاچاق موادمخدر اعلـامـ گردیده بود.
اما امروز ناظران بیطرف پس ازگذشت 12 سال از حضور امریکا و متحدانش در افغانستان در ارزیابیهـای خودشان چیزی جز افزایش و گسترش تروریسمـ در جهان، ناامنی و بیثباتی در افغانستان، افزایش تلفات نظامیان غربی و برباد رفتن مالیاتهای شهروندان غربی در قالب هزینههای هنگفت نظامی نمیبینند. امریکائیان در حالی روی ایجاد پایگاههای دائمی در افغانستان و مصئونیت قضائی سربازانش به افغانستان فشار میآورد که دیده میشود به دلیل سیاستهـا و استراتژیهـای غلط دولت امریکا در شعار مبارزه با تروریسمـ، این پدیدۀ شومـ منطقه را از سوریه و عراق گرفته تا مصر و کنیا فرا گرفته است. امریکا در حالی خواهان ایجاد پایگاههای دائمی در افغانستان است که بارها مقامات کشورمان اعلـامـ کردند که تروریستان در روستاها و دهات افغانستان نیستند. واقعیت همـ این گونه است، زیرا دیدیمـ که رهبران گروههای تروریستی در خاک پاکستان شناسائی و به قتل میرسند که بن لـادن و بیت اله محسود و اخیراً همـ حکیمـ اله محسود ادعای مسؤولـان ما را ثابت میکند. پس امریکا در دهات افغانستان چه میکند؟ در حالی که رهبران تروریستان و افراد آنان در جای دیگری زیست دارند؟
واقعیت این است که اجرای سیاستهای غلط کاخ سفید در افغانستان مردمـ کشورمان را به خاک سیاه نشانده است، همه روزه بر اثر انتحار و انفجار و بعضاً همـ توسط هواپیماهای بیسرنشین امریکائی مردمـ بیگناه ما کشته و یا معیوب میشوند که تا آخر عمر خود و خانوادۀ شان باید زجر بکشند. جای سوال اینجا است که چرا با وجود ثابت شدن مکان تروریستان در خاک پاکستان، امریکا اصرار دارد تا در افغانستان پایگاه ایجاد نماید؟
پاکستان به هر صورت از یک نظامـ منسجمـ و مستحکمـ و ارتش قوی و برخوردار است، و وابسته گی بسیار اندکی به امریکا دارد و در صورتی همـ که امریکا از پاکستان رو گرداند، کشورهای قدرتمند دیگری هستند که جای خالی امریکا را در روابط با پاکستان پُر کند، لذا امریکائیان با دانستن این امر، و احتیاجات منطقهای شان به پاکستان، نمی خواهند این شریک استراتژیک خود در آسیای مرکزی را از دست دهد. با توجه به این امر و مخالفت دولت پاکستان با حضور نظامیان امریکایی در خاکشان، کاخ سفید با استفاده از احتیاجات ملت مظلومـ افغانستان به خصوص در بخش اقتصادی، از این موضوع سوء استفاده نموده و تصمیمـ دارد تا به خواستههـای شان هر چند از دیدگاه ملت و دولت افغانستان نامشروع باشد، دست یابد. که از جملۀ این خواستههـا ایجادپایگاههای دائمی و درخواست اعطای مصئونیت قضائی نظامیان آن کشور میباشد. بدون شک حضور دائمی امریکا در افغانستان از نظر سیاسی در کُل منطقه و از نقطه نظر اقتصادی در افغانستان، سودهای کلـانی در آیندۀ نزدیک برای امریکا خواهد داشت. از نظر سیاسی کنترل رقبا و از نظر اقتصادی در اختیار گرفتن معادن مهمـ و دست نخوردۀ افغانستان از اهداف امریکا خواهد بود.
ولی آنچه تا کنون با حضور نیروهای خارجی در افغانستان نمود دارد، شکست وعدههای آنان است که با شعار نابودی طالبان و القاعده به افغانستان حمله کرد اما پس از گذشت حدود 12 سال میتوان گفت، بر اثر اشتباهات دولت مردان غربی این حمله عامل گسترش تروریسمـ در جهان گردیده و به اعتراف فرماندهان نظامی امریکایی و انگلیسی، پیروزی نظامی در افغانستان غیر ممکن است. پس حالـا که صحبت از صلح است، بهتر این خواهد بود که نیروهای خارجی با درخواست ایجاد پایگاههای دائمی و مصئونیت قضائی به سربازانش، اوضاع جاری کشور را بدتر از این نکنند، و اجازه دهند تا مردمـ افغانستان و دلـاوران نیروهای نظامی داخلی، خود کنترل اوضاع را به دست گرفته و با فشارهای نا مشروع امریکا برای کسب پایگاه دائمی و کسب مصئونیت قضائی، کشورمان بیشتر از این رو به نا امنی گامـ نگذارد.
سرمقاله شماره 159 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/8/13
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1141